برای مامان باردار
من زمان بارداری بابت یه سری چیزاخیلی غصه خوردم خیلی گریه کردم‌حرص خوردم به خودم استرس دادم الان همه اش تموم شده ولی مسلمااگه با حال خوب و استرس کمتر طی میکردم این دوران رو میتونستم راحت ترباشم و به بچه توی شکمم سخت نمیگذشت
من ناراحت بودم که بچم قراره تیرماهی بشه‌ به دلایلی ولی الان میگم اون هرطور باشه من عاشقشم
میخواستم طبیعی زایمان کنم ولی بچه هفته ۲۸ چرخید و به پا شد و سزارین شدم. اومدن کمکم و تموم شد
ناراحت بودم که با اون حالم قوم شوهر میخوان بیان دیدنی روز بعد زایمان، بابتش گریه میکردم چون نمیتونستم بگم نیاین، دو هفته بعد اومدن، تموم شد ولی راحتم باید میگفتم که نیاین.چاره داشت
بابت اینکه بچم به خودم نره و به خانواده شوهر بره گریه میکردم ولی پسرم شبیه خودم شدولی هرچی باشه اون پسر منه و عاشقمش
از هفته ۳۴ وزنگیری بچه کم شدخودمو خیلی سرزنش کردم و گریه کردم از اینکه تو سونویا بعدش میگفتن بچه ات ریزه درشت نیست خیلی ناراحت میشدم و غصه میخوردم ولی الان پسرم یه سالش شده و صحیح و سالمه به لطف خدا‌.
از فکر اینکه یه سری خرافه ها و حرفهای علط بخوان یادش بدن تو بارداری از غصه دق میکردم یه روزایی. ولی الان میگم من مادر چیکارم؟ منم که متر و معیار پسرم میشم برای باور درست و علط
اگه بارداری بدون:
نگرانی هات مسخره نیستن ولی همشون اتفاق نمیفتن و ببشترشون به خاطر اون حجم از هورمونیه که تو بدنته
بدون همونطور که بچه ات داره بزرگ میشه و آماده تولد میشه درون توهم یه مادر قوی داره بزرگ میشه تا به دنیا بیاد
بدون بچت هرچی باشه آخرین عشق واقعی تو و تو اولین عشق واقعی اونی. به این عشق و پیوند عمیق ایمان داشته باش
قوی باش این روزها میگذره و توبه قدرت نیازخواهی داشت

من خداروشکر نگرانی وزنش رو نداشتم حتی وقتی فهمیدم کیسه آبم پاره شد و ۳۶ هفته زایمان کردم بازم اصلا استرس نداشتم و خیالم راحت بود چون وارد ۹ ماهگی شده بودم و استرس اصلا نداشتم حتی وزنش ۲۴۰۰بود همین که بالای دو کیلو بود خداروشکر میکردم .ولی در مورد بقیش اینکه مادرم نمیومد یزد پیشم حرص میخوردم اینکه میدونستم بزم خونه مادرشوهرم هزار و یک حرف باید بشنوم حرص خوردنم بی دلیل نبود اذیت شدم درسته گذشت ولی اذیت شدم شدیدا فشار بهم اومد .یه سری چیزا درسته استرسش بی مورده و یه سری چیزها نه .

تو میای دوتا حرف دل ما رو میگی میری

خدا از خانواده شوهرم‌نگذره که دوران بارداری رو بزام زهرمار کردن.....هیچوقت حلالشون نمیکنم

ولی من الان دارم گریه میکنم(:
دخترم ترکیبی از من و باباشه
باباشم شبیه مامانشه
مادرشوهرم اینا یه همسایه دارن هرررربار که مارو میبینه بلااستثنا میگه واااااای چقد شبیه مادرشوهرته
یعنی روزی چندبارم ببینه میگه
بعد اونام با خوشحالی میگن آره دختر ماست و دختر اینا نیست و...
یا میره بغلشون چون عاشق ددره هرکی ببرتش بیرونو دوست داره
مثلا فکر میکنه قراره باهاش بره بچرخه
بغل من نمیاد
بعد هی میگن یه بار دیگه بگو ببین نمیاد بغلت🥲
دیدی اینا سختترن
حامله بودم تو شکم خودم بود😄
ولی جدی یه سری رفتارا نه تا ابد فراموش میشن نه بخشیده
ایناییم که گفتم چیزایین که همیشه وقتی به این روزا فکر میکنم تو پس زمینه ذهنم میخوان آزارم بدن(:

من برعکس دوران بارداریم آرامش عجیبی داشتم. چون از ته دل سپرده بودم به خدا.
فقط یه بار از تکون نمیخورد، استرس گرفتم رفتم ان اس تی دادم اوکی بود.
منم بچه ام ریزه بود و از هفته ی ۱۹ آمپول انوکسو و هپارین میزدم.
فقط اونجا که گفتی بابت اینکه بچه ام به خودم نره و به خانواده شوهر بره گریه میکردمو متوجه نمیشم🤦‍♀️

منم کلی حرص و جوش و غصه خوردم فقط عوارضش موند

خیلی قشنگ نوشتی آفرین ....
واقعا ماها گاهی بدون هیچ دلیلی غصه میخوریم حرص میخوریم باید رها کنین و به خدا بسپاریم خودم بدترم ها سر هر جیز کوچک حرص میخوردم و میخورم اما نمیدونم چرااا واقعا استرس غالب میشه