بچه ها چندروز پیش تولد یک‌سالگی پسرم بود داشتم به این فکر میکردم که پارسال روز زایمانم حتی یک درصدم احتمال نمی دادم که زنده بمونم ولی الان یه سال گذشته و دارم خیلی عادی زندگی میکنم😅 گاهی وقتا به این فکر میکنم که واقعا سخت جون ترین موجودات دنیا ما زنا هستیم . یه روز مرگو با چشامون می بینیم و روز بعد خیلی عادی پامیشیم و به همه چی می رسیم که انگار نه انگار اون آدمِ دیروز ما بودیم . درسته گاهی وقتا واقعا از زن بودن و مادربودن به خاطر این همه مسئولیتاش خسته میشم ولی تهش به خودمون افتخار میکنیم که می تونیم یه تنه به اینهمه کار رسیدگی کنیم 😀

خدا مازنهارو برای بچه هامون شوعرمون و خانواده هامون حفظ کنه

منم همین جور هر چی به تولد پسرم نزدیک میشم خاطرات پارسال میاد جلو چشمم که چجوری بعد سزارین دووم آوردم با اون همه درد و خونریزی ...تازه الان با بچه داری نصف روز هم مثل قبل سر کارم و روزی ۵ ساعت میخوابم. و هیچ کس هم نمی‌فهمه چه فشاری رومه🙃🙃

اره واقع من فک میکردم میمیرم انقد که عذاب کشیدم

خیلی موافقم