خودت رو تا کمر رو پل شیشه ای خم کردی و با ذوق به ارتفاع و نورپردازی نگاه می‌کنی
بابا حمید مدام هشدار میده که مراقب باش چرا اینقدر خودش رو خم کرده
بهش میگم نگران نباش حواسم بهش هست خیلی خوشش اومده
بالاخره به ترس هامون غلبه کردیم و اومدیم آرش مال
بیشتر از ده بار برنامه ریزی و کنسل کردیم
همش نگران عدم همکاریت بودیم
بالاخره امروز دل رو به دریا زدیم و اومدیم
ظاهراً تو هم خوشت اومده
البته که همه ی حواسمون به بازیگوشی ها و خواسته های تو بود و نتونستیم حتی وارد یکی از مغازه ها بشیم و برای دل خودمون تماشا کنیم
بابا حمید پیشنهاد شام داد و منم استقبال کردم
بسته بندی سیب زمینی رو ازم گرفتی و مشغول شدی منم فرصت کردم دو تیکه از برش های پیتزا رو مهمون معده ی گرسنم کنم
لجبازیت شروع شد و بابا حمید استرسی
نمی‌دونم باید تو رو آروم کنم یا بابارو
بهش یادآوری میکنم که صبور باشه و با هم دنبال خانه بازی میگردیم
بابا می‌ره سمت آسانسور اما تو به پله برقی اشاره می‌کنی
همینطور که میریم سمت پله برقی به باباحمید میگم چون کالسکه داری با آسانسور بیا
طبقه بعدی می‌بینمت
با ذوق به حرکت پله برقی نگاه می‌کنی و برق چشمات نشون میده روز خوبی رو برات ساختیم

جانم چقد کیف داد خوندنش👌🏽😍

جان دل خاله لیام قشنگم همه روزهات کنار مامان و بابای گلت اینطوری شاد بگذره 🥰

عزیز دلمممم.منم بعد از کلی ترس و نگرانی البرز رو چهارشنبه بردم طبیعت.برای اولین بار از محیط امن خونه فاصله گرفتیم.بهدمن سخت گذشت .ولی خوب بود .البرزکم طبیعت رو دوست داشت.و میخواد مستقل راه بره و دستمو نگیره .تا حدود زیادی از استرسم کم شد

انگار داشتم رمان میخوندم😀🥰

ای جان چقد قشنگ و خاصه نوشته هات
راه می‌ره کوچولو؟