موقعیت؛

تازه از خواب بیدار شدیم و کنارهم دراز کشیده داریم به سقف نگاه می‌کنیم

بهم نگاه میکنی و لبخند میزنی
کاش بدونی این لبخندت مثل انرژی زاس واسه ادامه ی روزم

بهت نگاه میکنم،به تک تک اجزای صورت کوچیکت!
فکر میکنم بعدا که بزرگ شی چه شکلی میشی؟شبیه تر به من یا بابا؟

خوب که از دیدنت سیر شدم بغلت میکنم و حسابی میچلونمت!
غر غر میکنی که ولت کنم ولی با سیل بوسه ها از طرف من مواجه میشی و دست و پا میزنی...

دوباره ولت میکنم و بهم نگاه می‌کنیم...
میگم؛+پسر قشنگ من کیه؟
تو میگی؛- مَ !
+عزیز دل مامان کیه؟
-مَ
+چراغ خونه من کیه؟
-مَ
و....
همین مکالمه فسقلی نقطه عطف روز منه!انگار بهم جون دوباره میده.انرژی میده و بهم انگیزه میده تا مادر بهتری باشم!

همین که تو مال منی و من بهت امنیت میدم
عزیز پسرم!
هر روز با خودم میگم که؛ چه خوب که مامانت شدم...