یه چیزی خیلی آزارم میده انقد ک آدمایی که باهاشون در ارتباطم خیلی محدود شدن
اینکه انقد رو رفتار آدمای دور و برم زوم میکنم که حس میکنم ذاتش برام مشخص شده و می‌ره رو اعصابم و ازش بدم میاد
ولی از یه طرف دلم میخواد از پیله تنهاییم در بیام اما باز با کسی نمیتونم صمیمی بشم سرد شدم از آدما
شما هم اینطوری میشین؟یا فقط من کم کم دارم دیوونه میشم

فرزندپروری تب
واکسن سرماخوردگی

عزیزم تنها نیستی من و همسرم همینطوریم باور کن فقط با پدر و مادر همیشه رفت و آمد داریم . با خواهر و برادرامون خوبیم اما کم همو میبینیم و هیچ دوستیم نداریم که رفت و آمد کنیم چون خودمون خواستیم ،احساس میکنیم تنها باشیم راحت تریم و کمتر چالش پیش میاد

نگران نباش همه همینجور شدن

اگه نظرمن ومیخوای بشین توخونت میوه توبخورخیارتوگازبزن،اماادمایی که ذاتشونومیشناسی رفت وامدنکن،نه تنهاسبک نمیشی بلکه سنگین ترم میشی،ادم باکسایی بایدرفت وامدکنه که یه چیزی ام بهش اضافه شه نه که تاسطح اینجورادمهاپایین بیاد.لازمم نیس اینجوری دیگه روکسی زوم کنی.

عزیزم لازم نیس صمیمی بشی ارتباط داشته باش اما حریم زندگیتو حفظ کن وقتی حریم زندگی حفظ باشه هیچکس و هیچ چیزی نمیتونه کاری بکنه

انگار منو گفتی
فک میکردم فقط من اینجوریم
چند روز پیش مامانم میگه خواهی نشوی رسوا همرنگ جماعت شو ولی من تنهاییو ب بودن کنار آدمای اشتباه ترجیح میدم

من نسبت به همسرم اینجوری شدم ،سرد سرد ،غریبه ترازغریبه
این دیگه بن بست ترین حالت ممکن تو زندگیه که متاسفانه ما مبتلاش شدیم ،دلم نمیخواد حتی ببینمش ،چرا منو بدبخت کرد؟اونکه منو نمیخواست چرا انتخابم کرد؟؟؟؟؟😪😪😪😪

منمممم دقیقاااا،میدونی من دلم برا بچم میسوزه کلا ارتباط زیادی نداریم ب فامیل و دوستای خاصی خیلی تنهاس و رو اورده ب دوستای تو کوچه🥺

دقیقا منم

دیوونگی نیست
یه مرحله از زندگیه
دیگه نوجوانای دبیرستانی نیستیم

وایییی آره دقیقاااا

من و همسرم هم همینطور شدیم خیلی از ادمای اطرافمون رو حذف کردیم یوقتا همسرم با خانوادش شوخی میکنه میگه حواستون باشه دست ب دور انداختنمون خوبه 😁

منم. دقیقا همین شدم