یک ساله که دارم با تمام وجود تلاش می‌کنم تا یه قدم به مادر شدن نزدیک بشم. یه سال پر از امید و انتظار، پر از روزهایی که حس خوبی داشتم و روزهایی که دلم می‌خواست فقط گریه کنم. اما با همه سختی‌ها، هنوز ایستادم، هنوز امیدوارم و هنوز به خودم یادآوری می‌کنم که صبر و تلاشم ارزش داره.

این یادداشت برای خودم نوشته می‌شه، که یه روز وقتی برگردم و بخونمش یادم بیاد چقدر تلاش کردم، چقدر دلگرمی خواستم و چقدر امید داشتم. می‌خوام بدونم که حتی وقتی نتیجه هنوز نیومده، این مسیر بخشی از داستان زندگی من بوده و من قوی‌تر شدم.
به تاریخ 1404/5/24
ساعت20:20

گلم چرا یک دکتر خوب نمیری تحت دکتر باشی

عزیزم میفهمم خیلی سخته انتظار سعی کن هرروز ورزش کنی و دنبال سالم خوری باشی و زندگیت کنی در کنارش اقدام هم داشته بلش نزار تمرکزت فقط بشه بارداری

خیلی کوچولویی فعلا کیف زندگی دونفره ودنیاروبکن چه عجله ایه اخه

حتما جواب تلاشت میگیری مطمین باش همه ای ماها ک تویی گهواره ایم این روزهارو داریم طی میکنیم امیدوارم تایم خواستمون با خدا یکی باش توکل فقط ب خودش

ایشالا هرچی ک ب صلاحته همون بشه
منم داره ۱ سال میشه ک اقدامم هر روز خسته تر از دیروز تا نزدیک پریودم کلی شادم و امید دارم ولی وقتی روز موعد میاد و مریض میشم باز میشینم ب گریه دوباره باز از اول و این چرخه نمیدونم تا کی ادامه داره

از اهل بیت بخواه عزيزم ❤️

منم یکسال و نیم بدون هیچ مشکلی🙂💔

انشالا اون روز نزدیکه و به حال الانت میخندی و میگی چقدر سخت گرفتم و خداروشکر بهش رسیدم😍😍

ب حق حضرت علی اصغر(ع)دامنت سبز بشه عزیزم🌹

انشاالله که بزودی باردار بشی

ینی منظورمه خودتو بخاطرش ناراحت نکن

ناراحت نشی ایشالا هرچی میخوای همون بشه
ولی زندگی قبل بچه خیلی راحت تر و لذت بخش تره 🙄