خیلی دلم گرفته نمیدونم تصمیمی ک گرفتم درسته یان من بخاطر تربیت پسرم میرم پیش مشاوره ک بدونم واسه بدقلقیاش چحوری باهاش رفتار کنم پسرم ۳سال ۶ماهشه قبلا پیش خودم میخوابید اما الان چند شبه میزارمش تو اتاق خودش تو تخت خودش داداششم پیششه هر کدوم توی تختای خودشونن تو این سه سال ۶ماه پسرم کنار خودم میخوابید دلم تنگ شده واسه کنار خودم خوابیدن اما مشاوره گفته درستش اینه ک مستقل بخوابه خودمو شوهرمم تو حال نزدیک اتاقشون میخوابیم ک بتونم تختاشونو ببینم اما بازم دلم طاقت نداره . منتها یکی از دلیلای جدا خوابندن پسرام این بود ک جای خودمو شوهرم جدا شده بود من پیش بچه‌ها میخوابیدم شوهرم توی اتاق دیگه این فاصله رو دوست نداشتم ولی ولی فاصله گرفتن از پسرامم دوستندارم

خوب کاری کردی من دخترم الان شش سالشه از دو سالگی تو اتاق خودش میخوابه البته تا پارسال که باردار شدم شبا میموندم اتاقش قصه میخوندم تا خوابش ببره

دیر هم مستقل شده بچه نهایت تا یک سالگی باید مستقل بخوابه

بخاب پیش شوهری بابا کیف کن چرا دلت بگیره آخه

ینی بچه شیش ماهتم جدامیخابونی؟

دیگه گلم یکیش میشه دیگه یا شوهری یا بچه ها بهترین تصمیم همینی هست ک گرفتی تحمل کن عادی میشه