نمیتونم برای بچه دوم تصمیم بگیرم. ترس از تامین اینده شون دارم وگرنه دوس دارم دخترم تنها نباشه. کیا مشکل منو دارن؟

من سه تا دختر دارم ویه پسر ،پسرم همیشه بهم میگه من برادر میخوام خیلی دلم براش میشکنه سعی کردم ولی نشد وهنوز هم به لطف خدا امیدوارم التماس دعا

من تو بیمارستان یه خانوم جوان و باردار دیدم که دید من یه بچه کوچیک دارم و یدونه هم باردارم کلی ذوق کرد و گفت چقدر کار خوبی کردی، تک فرزندی خیلی بده و خودش تک فرزند بود و میگفت تمام مشکلات روحی و افسردگی دوره نوجوونی من بخاطر تک فرزندی م بوده

هچوقت تنهایی خوب نیست حداقل باید دو یا سه تا باشن اینجوری خیلی خوب میشه

ممنون ازتون که با حوصلت جوابمو‌دادین

منم همیشه میگفتم تک‌فرزندی ،ولی پسرم بیش از حد احساسی بود و همیشه خودشو با بقیه مقایسه میکرد و میگفت چرا من باید تنها باشم ،چرا نباید یک خواهر یا برادر داشته باشم ،با چندنفر از فامیل که تک‌فرزندی رو‌ انتخاب کرده بودن و الان بچه هاشون بزرگن در حد دانشجو و کنکوری هستن مشورت کردم کلا اونا پشیمون بودن ،و میگفتن حتما اگه برمیگشتن عقب حتما حداقل یک بچه دیگه می اوردن ،ما هم تصمیم گرفتیم یک فرزند دیگه داشته باشیم ،والان امید بخدا ۲۰روز دیگه فرزند دومین که بخاست خداوند پسر هم هست به دنیا میاد ،واز این تصمیممون خیلی خیلی خوشحالم ،الان با ده سال اختلاف درسته اختلافشون زیاده ولی بازم تونستم تصمیم درست و بگیرم اگه با فکر الان بودم حتما با ۴سال اختلاف سنی فرزند دوم رو می اوردم

منم همیشه دو دل بودم از یه طرفی هم دلم به دخترم خیلی میسوخت ولی تصمیم گرفته بودیم تک فرزندی باشیم، تا پارسال که دخترم شیش سالش شد دیگه همش بهونه می‌گرفت گریه میکرد چرا من هیشکی رو ندارم همه خواهر و برادر دارن و قهر میکرد، پارسال باردارم شدم و الان پسرم شیش ماهشه ولی دخترم بی نهایت از وجودش خوشحاله کلا روحیش عوض شده، الان همیشه با خودم میگم اگه زودتر باردار شده بودم قشنگ هم بازی بودن و پسرمم از آب و گل در اومده بود

✋✋✋✋✋✋