تایپیک موقت
اندکی درد و دل
من تو اصفهان کسیا ندارم پدر مادرم شهرستانن(چادگان)
هرروز ماهانا میبرم پارک و بیرون
چند وقتیه بشدت لجباز شده بیرون که میریم میخاد خودش ماشینشا برونه دست میزنم بهش جیغ میزنه میگه خودم برونم میخاد صاف بره جلو ماشین با هزار بدبختی میرسیم پارک اونجا اسباب بازی بچه ها رو با زور ميخاد خوراکیاشونا ولی برا خودشا کسی حق نداره دست بزنه
مسیر برگشت باز همون داستان رفت ادامه داره میرسیم خونه اقا میخاد خودش درا باز کنه
خلاصه که خییییلی خستم خیلیا
بچه های شما اینطورن؟ میدونم لجبازی و مستقل بودن تو این سن طبیعیه ولی اخه انقد؟ ! دوقدم خودم هلش دادم اومدم عقب باز خودش رفت جلو

دختر منم یه مدت هروقت میرفتیم بیرون منو به غلط کردن مینداخت. وسطای راه از کالسکه پیاده میشد هرجا میخواست میرفت و به سختی میرسیدیم خونه. تو راه‌پله میموند نمیرفت بالا که بریم خونه. کلی وقت باید مینشستم تو پله ها تا رضایت بده بریم خونه
برای بیرون رفتنم گاهی بساط داشتیم نمیپوشید و اذیت میکرد و نمیومد
یه کم حرص خوردم و بعد فهمیدم نباید باهاش بحث کنم و تهدید و فشار هم فایده نداره. من میرم تنها میمونی و اینام فقط خودمو ضایع میکرد
یه کم باهاش راه اومدم و میذاشتم هرکاری میخواد بکنه و بهش دستور نمیدادم، دوتا گزینه میدادم یکیشو انتخاب کنه
بعد مدتی بهتر شد
فعلا دیگه این مشکلاتو نداریم

دقیقا همینه عزیزم طبیعیه

دقیقن دختر منم همینه میگه برم پیش بابا انقد جیغ میزنه که مجبور میشیم پشت فرمون پیش باباش باشه تو خیابون اصن نمی‌مونه فقط میدوعه گریه جیغ بعدش خونه نمیاد حتی اگه چند ساعتم بیرون باشیم

ولا فک کنم همه پسرا اینجورین
خاهرم یه پسر یانزده ساله داره ازدرو دیوار بالا میره
یعنی خداشاهده اون شلوقه تا پسرمن

یعنی مغزادمومیبره

پسر منم همش میگه خودم دستشم میکشه که نگیریم

عزیزم با لهجه اصفهانی نوشتی😍
منم همین جوری اصفهانی طور خوندم☺

فک کنم بچه های ما ک تنها هستن جز ما کسیو نمیبینن بیشتر لجباز و نق نقو میشن چون دقیقا مشکل منم همینه

بین ۱ سال و ۱۰ ماهگی تا ۲ سال و خورده ای همه از دست کوچولوهاشون کلافن نمیدونم تو این تایم چه بلایی سر بچها میاد😫😅

خب هر روز نبر بیرون ،زیاده،هفته ای دو بار کافیه ،بقیه وقتا تو خونه بذار عادت کنه بازی کنه برای خودش،من اصلا پسرمو بدعادت نکردم خودش تنها بازی میکنه تو خونه

*اومد عقب