بخش دیگری از کتاب نیک سرشت📚

سالهای نخست تولد مهم اند
چون پایه های بزرگسالی را تشکیل میدهند
پایه ی تنظیم عواطف را شکل میدهند.

نحوه ی تعامل والدین با بچه ها در سالهای نخستشان ، طرح کلی ای را شکل میدهد که با خود وارد جامعه میکنند
به بچه ها می آموزد چه بخش هایی از خودشان را دوست داشته باشند و چه بخش هایی را سرکوب و از آن‌ها خجالت بکشند
چه چیزی امن و خوب و چه چیزی تهدید کننده و بد است
برای مثال به دختر کوچکی مدام گفته شود (احساساتی نباش) او یاد میگیرد که احساساتش (اشتباه ) هستند و دیگران را از خود می راند.
به پسر بچه ای بگویند که دست از گریه کردن بردارد ، او آسیب پذیری را با طردشدن نسبت خواهد داد حتی اگر نتواند این خاطرات را صریحا به یاد آورد.

_نظریه وابستگی(نوزادان با انگیزه دل بستن به مراقبشان به دنیا می آیند و تمایل دارند به افرادی دل ببند که آسودگی خاطر و امنيتی که به آن نیاز دارند برایشان فراهم کنند
کودکان خود را به گونه‌ای تنظیم میکنند که با محیط پیرامونِ سالهای نخست خود وفق یابند وبر اساس داده ای که میگیرند انتظارات خود را از دنیا شکل دهند
این تنظیمات سالهای نخست نحوه ی تفکر آنها درباره ی خودشان و دیگران را تا سالها بعد از دوران کودکی تحت تاثیر قرار میدهد

ادامه در کامنت 👍

فرزندمان از همان سالهای نخست یاد میگیرد چه چیزهایی به نزدیکی و چه چیزهایی به فاصله منجر میشود و سپس رفتارش را متناسب با آن تنظیم میکند کاملا با هدف ایجاد وابستگی امن

هر چه فرزند در کنار والدین احساس اطمینان و امنیت بیشتری داشته باشد در آینده روابط با وابستگی و استقلال هم تراز خواهد داشت
فرزندی که والد را تکیه گاه امن خود بداند در جهان به گونه ای احساس امنیت میکند ، احساس اینکه ( اگه کارها اشتباه پیش بره ، کسی کنارمه و بهم تسلی میده ) او می‌تواند کشف کند . خطر کند چیزهای جدید را تجربه کند از شکست رنج ببرد و آسیب پذیر باشد ودر بزرگسالی جسور و با اعتماد بنفس میشود

☝️هر چه فرزندان احساس وابستگی بیشتری به والدین داشته باشند ، مستقل تر میشوند.

دو مثال برای درک بهتر این موضوع
مثال اول 👇
رفتار: فرزندی هنگامی که والدش او را به مدرسه میرساند ، گریه میکند‌.
واکنش والد ۱ :(دست از این بچه بازی بردار)
درس دلبستگی ۱: وقتی احساس میکنم آسیب پذیرم ، مسخره و نادیده گرفته میشوم . این آسیب پذیری مرا از روابط نزدیکم دور میکند . اینجا امن نیست )
واکنش والد ۲ : ( امروز خداحافظی کردن سخته ، میفهمم، یه روزایی این شکلیه . میدونم جات اینجا امنه و من زود برمیگردم و میبینمت )
درس دل بستگی ۲ : می‌توانم از دیگران انتظار داشته باشم که احساساتم را جدی بگیرند.  وقتی احساس آسیب پذیری و ناراحتی دارم حمایت می شوم . آسیب پذیری در کنار روابط نزدیک بی‌خطر است .

مثال دوم 👇
رفتار: فرزندی بخاطر خواستن بستنی برای صبحانه کج خلقی میکند.
واکنش والد ۱ : ( تا وقتی عصبانی هستی باهات حرف نمیزنم برو تو اتاقت و هر وقت منطقی بودی برگرد)
درس دلبستگی ۱: وقتی چیزی میخواهم دیگران را از خود دور میکنم ، بد میشوم ، طرد و تنها میشوم ، دیگران فقط زمانی میخواهند کنارم باشند که بیزحمت و مطیع باشم .
واکنش والد ۲ : (میدونم عزیزم برای صبحانه دلت بستنی میخواد ولی الان گزینه مناسبی نیست . تو حق داری بابتش ناراحت باشی )
درس دلبستگی ۲ : من حق دارم برای خودم چیز هایی را بخواهم . خواستن چیزهایی برای خودم در روابط نزدیک مجاز است .

دمت گرم عزیزم
کیف میکنم میبینم یکی اینجا هس که داره آگاهانه بچه شو پرورش میده
من تا یکسالگی پسرم خیلی نااگاه بودم خیلی رفتارای های بدی داشتم ولی از وقتی رفتم مشاوره و بهم کلی کتاب پیشنهاد داد خوندم واقعا فهمیدم چقدر رفتارام بد بوده چقدرتاثیر داشته روی روحیات پسرم
الان دارم براش جبران میکنم
ممنونم که توام این متن های قشنگ اموزنده رو میزاری🧡😘

پس اگه اون خوراکی . خورده دیگه جلوشو نگیرم بدم بخوره؟ درسته

مامان نورا جان یه سوال

🌹❤️👍