دارم دیوانه میشم از دست گریه های الکی دخترم
دوسال ،هرجا میرم هرکس و میبینه گریه هرچی میخاد گریه
انقد بردمش بیرون تا به آدما عادت کنه دیگ با دیدنشون گریه نکنه
ولی هرچی میخاد گریه گریه
از اول متنفر بودم از بچه های که برا هرچی گریه کنن ،برعکس این اینجوری شد
دودقه رفتم خونه دوستم یکم دلم واشه ،،انقد این برا هرچیزی گریه کرد که پاشدم اومدم
هرکاری میکنم هر روشی که انقد گریه نکنه ،،دارم روانی میشم از عصبانیت

چیکار کنم انقد گریه نکنه ،،،مقایسه نمیکنم ولی بچه ها دوروبرم و میبینم اصلا گریه نمیکنن حتی کوچیکتر از دخترم
میگم خوش باحال مادرشون
کاش بچه من شروع شیطون بود از خرابکاری دیووونم میکرد و مدام دنبالش بودم ولی انقد گریوک نبود کاش کاش کاش
خدایا یا بمن صبر بده یا کاری کن از گریه هاش دست برداره

چقدر دخترت مثل پسرمنه فکر میکردم فقط بچه من این شکلیه

پسر من هم خیلی شلوغ و پرانرژی،درحدی که هرجا بریم خرابه تحویل میدیم خونشونو🫠همم خیلییییی گریه میکنه.ینی با شلوغیش کنار میام،از دست یسره گریه کردن‌اش میخام خودمو به در ودیوار بکوبم😮‍💨😒

دختر منن همینه کفری شدم

دختر منم بیرون میرم کوفتم میکنه هرچی دیدی میخواد و گریه

درکت میکنم
دختر من با افراد غریبه ی کوچه خیابون مشکلی نداره
ولی اگه بیان تو خونه یا نزدیکش شن قیامت میکنه
جوری ک به سرفه میفته از شدت گریه

پسر منم همینطور هست جایی ک میرم حالم گرفته میشه حسابی ب خاطر رفتار اش

منو چی میگی یه دونه خواهر داشتم عروسیش کوفتم شد ، دخترم تو شلوغی اینطور میشه

دخترمنم همینه یادم نمیاد جایی زفته باشم یالذت برده باشم کلی چالش نوزاذی ویروس ومریضی،،،

یعنی امروز بادخترم رفتم بازار صدبار زنده و مرده خودم رو فوش دادم از بس ک دخترم گریه کرد بی دلیل