سلام خانما شما با قم و خویش مثل خاله و عمه و دایی و خانواده شوهر چقدر رفت امد دارین یعنی ماهی رفت و آمد دارین یا هفتگی بچتون هم بازی دارن +تل بچه قم و خویش یا دوستان ک ببرینشون باهم بازی کنن؟ من خودم طرف خانواده شوهرم هراز دوسه ماه یه بار کم میرم چون راحت نیستم باهاشون کارم اشتباهه بنظرتون شما چقدر میرین ک بعدن پیشمون نشید از رفت و آمد زیاد.؟ با قم خویش هم با یکی خاله هام هر از گاهی میریم و میایم بقیه اگ مراسمی چیزی باشه یعنی در کل خیلی رفت و آمد با کسی نداریم بنظرتون اشتباهه؟ شما بچه هاتون چقدر مهمونی و بیرون می‌برید؟ چیکار میکنید ک حوصلش سر نره؟ من دخترم زیاد مسافرتم نبودم چون ماشین نداریم اما هروز خونه مامانم میبرمش تا جایی ک بتونم و پارک و کلاس اسکیت خانه بازی میبرم بنظرتون بچم زیادی تو خونه هست باید بفکر هم بازی باشم ک باهم پایه بشن نمیدونم تونستم منظورم بفهمونم اگ فهمیدی لطفا راهنمایی کنید؟

۶ پاسخ

الان اصلا بچه نیار
بزار اوضاع درست شه
پسرمنم تنهاس کلاسم نمیرع

مت دخترم.تنهاست با کسی هم رفت امد نداریم فقط هفته‌ای یا دوهفته‌ای یکبار برم خونه ی بابام با بچه های داییاش بازی کنه خانواده شوهرم دو ماهی یک بار بریم خونه خواهرشوهرام یکی دوساعت بشینیم برگردیم ....
در کل تنها هستیم واسه دخترم هم تا میتونم با کلاس و پارک سرگرمش میکنم

من با بچه خواهرم بازی می‌کنه
گاهی هم تو پارک با بچه پسرداییم و خالم

ما زیاد با کسی رفت و آمد نداریم فقط با عمه ها و خواهرای خودم رفت و آمد دارم اونم کم مثلا هر دو سه ماهی یکبار
با خانواده شوهرم رفت و آمد نداریم مادرشوهرم فوت کرده با خواهر شوهر و برادر شوهرم رفت آمد نداریم ولی شوهرم هر روز پیش باباشه ماهم سالی یک دو بار باباش میبینیم ولی پسرم خیلی میره جای بابابزرگش

منک کسیو ندارم ولی پسرمو شوهرم هرهفته میرن خونه مادرشوهرم و خواهرشوهرم که یجا زندگی میکنن پسرم با بچه های اونا بازی میکنه

بچه اگر همبازی داشته باشه که خیلییی براش خوبه ، خصوصا بچهای تک فرزند ، همبازی هم مهم چه فرهنگ و تربیتی داشته باشه، دخترمن که مهمونی و رفت و امد خیلی دوست داره خیلی اجتماعی هست ، اگر دخترت خودش مهمونی و جمع دوست داره توی مهد یا اگر پیش ۱ میره با دوستاش هبازی بشه خوبه ، دخترخاله ام دوتا پسر داره پسر کوچیکش اصلا تو جمع و شلوغی راحت نیست عصبی میشه ولی خونشون تنها باشه بچه ارومی هست بستگی به روحیه دخترت هم داره ولی درکل بچه ها برای رشد شهصیتشون نیاز به همبازی دارند

سوال های مرتبط

مامان آسنا و آرتین مامان آسنا و آرتین ۴ سالگی
بعد از یک سال و نیم کاردرمانی و گفتار درمانی و انواع و اقسام دکتر و دارو. به این نتیجه رسیدم که واقعا دخترم اتیسم داره به هر دری زدم به هر ریسمانی چنگ انداختم که دخترم بهتر بشه نمیخواستم اصلا قبول کنم دخترم اتیسمه اما انگار واقعا همینطوره چون همه علایمشو داره بچه هایی بودن که وضعشون از دختر من خیلی بدتر بود اما با کاردرمانی و گفتار درمانی بهتر شدن اما دختر من لاک‌پشتی داره پیشرفت میکنه الان اونا کاملا خوب شدن اما دختر خیلی باهاشون فرق داره یه مدته کلاسلس خلاقیت و مادر و کودکم میبرم. اما فرق خاصی نکرده میبینم نه دخترم خیلی با بقیه فرق داره. ارتباطش ضعیفه. دوس داره تنها بازی کنه اصلا نمیتونه با کسی دوست بشه یا بازی کنه. کلام رو داره اماحرف زدنش با بقیه فرق داره نمیتونه چیزی رو تعریف کنه. احساسات رو درک نمیکنه و خیلی از مشکلات ریز و درشت دیگه. امروز تو کلاس بازی یخ کنی انجام میدادن کن به زور یکم دخترم رو بردم که بازی کنه اما باز فرار رد رفت سراغ کار خودش. اصلاً بازی کردن بلد نیس انقد دخترم رو بردم و آوردم کلاسای مختلف تو جمع. اما امروز دیدم چقدر خسته شدم. فهمیدم بیخود دارم درجا میزنم انگار دخترم قرار نیس دیگه یه بچه عادی باشه باید اینو قبول کنم اما چ کنم نمیتونم جیگرم کبابه. اگه خدایی نکرده زبونم لال دخترم رو از دست میدادم هم همینقدر ناراحت میشدم. با تمام وجودم خستم از زندگی. هیچوقت حتی یه درصد هم فک نمیکردم یه روزی برسه خدا منو با بچم امتحان کنه. منی که انقد ضعیفم تو این مورد گاهی میگم کاش هیچ وقت بچه دار نمی‌شدم که الان بخوام این همه غم بخورم