مامانم کم خونی خیلی شدید داره تازه آزمایش دادم امروز دکترش بود داداشم از سرحرص نبرد دکتر که من چرا ببرم یه بار توببر منم بچه رو گذاشتم به خواهرم گفتم بیاد پیشش تو یک ساعت و نیم دهن همه رو بچه صاف کرده بود ..مامانمم می‌گفت داداشم خسته اش فلانه کلا یه چی خراب میشه تو خونه یا مریض میشه سریع به من میگه درصورتی که داداشم پیشش نشسته ها به اون نمیگه روحیه واعصابش خراب نشه ....موقع سختی خودم هیچ کس پنداشتم تک وتنهابودم حتی زایمان

ای خواهر جان داداشم رو سر مامانم میشینه اگه کار نداشته باشن اصلا نگاشم نمیکنن همه خونه رو ریخت و پاش و کثیف میکنن جمع نمیکنن حمالیاشون با منه بعد مامانم بهشون بگه میریزین جمع کنین یا تمیز کنین زورشون میاد قهرم میکنن که چرا به ما اینجوری میگن بعد منه بدبخت هر روز نیم ساعت راه رو باید برم جمع کنم چون مامانم نمیتونه پاهاش درد میکنه با زور بلند میشه

خونه مادرشوهر من ک برعکسه، همه کارا حمالی کردنا با پسراس موقع خوردن و گشتن دخترا

کلا مدلشه همش غصه غم ناراحتی پسختیشو به من میگه بعد به اونی که بغل دستش نشسته نمیگه روحیه اش خراب نشه .....آخرم همون آدم واسه همه طلاهاش نقشه داره که من پسرم باید بهم سرمایه بدن

سلام مامانا دختر من ۲سال چهار ماهش هست تک کلمه ای یا دو کلمه ای خیلی کم میگه تجربه ای دارین که چیکار کنم بتونه جمله بگه و همین که با بچه های دیگه ارتباط نمیگیره

همیشه همینجوری .به پسر چیزی نمیگن فقط،دختر باید حواسش باشه