سوال های مرتبط

مامان تودلیم🩷 مامان تودلیم🩷 هفته بیست‌وششم بارداری
تشخیص عفونت واژن 

برای تشخیص عفونت واژن باید نزد پزشک بروید. ممکن است نیاز باشد نمونه‌ای از ترشحات واژن برای تشخیص عفونت قارچی گرفته شود. 

درمان عفونت قارچی واژن چگونه است؟

داروهای ضد قارچ، اکثر عفونت‌های قارچی واژن را درمان می‌کنند. درمان به شدت عفونت بستگی دارد. داروهای ضد قارچ به شکل کرم، پماد، شیاف و قرص وجود دارد و شامل «میکونازول» و «ترکونازول» هستند. این داروها به صورت با نسخه یا بدون نسخه در دسترس هستند.

پزشک ممکن است یک دوز فلوکونازول برایتان تجویز کند. برای مدیریت علائم شدید، ممکن است لازم باشد دو دوز را با فاصله سه روز مصرف کنید. اگر باردار هستید، داروهای خوراکی را به ویژه در سه ماهه اول بارداری نباید استفاده کنید. 

مهم است که همیشه هنگام استفاده از این داروها دستورالعمل‌های پزشک خود را دنبال کنید تا مطمئن شوید که عفونت به طور کامل برطرف شده و عود نمی‌کند. اگر برای عفونت قارچی دارو مصرف می‌کنید، تا زمانی که درمان به پایان نرسیده نباید رابطه جنسی داشته باشید. رابطه جنسی می‌تواند باعث تحریک بیشتر بیماری شود. برخی از داروهای ضد قارچی می‌توانند مواد مورد استفاده در کاندوم و دیافراگم را ضعیف کنند.
مامان تودلیم🩷 مامان تودلیم🩷 هفته بیست‌وششم بارداری
عوامل خطر عفونت واژن

عواملی که خطر ابتلا به عفونت قارچی را افزایش می‌دهند عبارتند از:

مصرف آنتی‌بیوتیک: عفونت‌های قارچی در افرادی که آنتی‌بیوتیک مصرف می‌کنند شایع است. آنتی‌بیوتیک‌ها طیف وسیعی از باکتری‌ها را از بین می‌برند، اما بهتر است بدانید که باکتری‌های سالم واژن را نیز از بین می‌برند که می‌تواند به مخمر بیش از حد منجر شود.

افزایش سطح استروژن: عفونت‌های قارچی در افرادی که سطح استروژن بالاتری دارند شایع‌تر است. بارداری، مصرف قرص‌های ضد بارداری و هورمون‌درمانی می‌توانند سطح استروژن را افزایش دهند.

دیابتی که درمان نشده: افرادی که دچار دیابت درمان نشده هستند، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به عفونت‌های قارچی قرار دارند.

ضعف سیستم ایمنی: افرادی که ایمنی ضعیفی دارند بیشتر در معرض ابتلا به عفونت‌های قارچی هستند. کاهش ایمنی ممکن است ناشی از درمان با کورتیکواستروئید یا عفونت HIV یا سایر بیماری‌هایی باشد که سیستم ایمنی را سرکوب می‌کنند.
مامان تودلیم🩷 مامان تودلیم🩷 هفته بیست‌وششم بارداری
خارش سینه‌ها در دوران بارداری

اگر سینه‌هایتان در دوران بارداری دچار خارش شده‌اند، معمولاً دلیل آن همان علت خارش در نقاط دیگر بدن است: پوست در حال گسترش، کشیده شدن و خشک شدن است. حتی در اوایل بارداری ممکن است متوجه خارش و تغییرات قابل توجهی در سینه‌ها شوید. تعجب نکنید اگر در سه‌ماهه اول، یک سایز کامل به سایز سینه‌تان اضافه شود!

بیشتر این رشد به دلیل افزایش بافت چربی و رشد غدد شیردهی است، که همه در جهت آماده‌سازی برای تغذیه نوزاد اتفاق می‌افتد. اما آیا نوک سینه‌ها هم در دوران بارداری دچار خارش می‌شوند؟ بله، تمام ناحیه‌ی سینه ممکن است خارش داشته باشد، بنابراین ممکن است خارش را در ناحیه آرئولا (هاله اطراف نوک سینه) نیز احساس کنید.

خارش واژن در دوران بارداری

خارش واژن در دوران بارداری، و همچنین خارش اطراف مجرای ادرار، گاهی ممکن است رخ دهد و با پیشرفت بارداری احتمال بروز آن بیشتر شود. ممکن است درد، سوزش یا ترشحاتی از واژن نیز تجربه کنید که اگرچه ناراحت‌کننده هستند، اغلب طبیعی‌اند. معمولاً این علائم پس از زایمان برطرف می‌شوند.

تغییرات هورمونی نوسانی در دوران بارداری می‌توانند باعث به‌هم‌خوردن تعادل pH در ناحیه واژن شوند، که این موضوع ممکن است منجر به عفونت قارچی و در نتیجه خارش در ناحیه واژن گردد. متأسفانه، عفونت‌های قارچی و خارش واژن در دوران بارداری نسبتاً رایج هستند، بنابراین اگر چنین علائمی دارید، نگران نباشید. پزشک شما می‌تواند در درمان آن به شما کمک کند.
مامان تودلیم🩷 مامان تودلیم🩷 هفته بیست‌وششم بارداری
بهبودی از زایمان طبیعی

دوره بهبودی از زایمان طبیعی معمولاً چهار تا شش هفته طول می‌کشد. با این حال، بهبودی ممکن است بسته به اینکه آیا در طول زایمان پارگی در واژن ایجاد شده باشد یا خیر، متفاوت باشد. اگر زایمان طبیعی دردناک بوده و باعث ایجاد پارگی‌های واژینال شده که نیاز به بخیه داشته‌اند، باید انتظار داشته باشید که بخیه‌ها بعد از دو هفته اول بهبودی حل شوند.

برخی دیگر از علائمی که ممکن است در طول دوره بهبودی تجربه کنید عبارتند از حساسیت و درد در ناحیه واژن، خونریزی، ترشحات به دلیل ریزش پوشش ضخیم رحم که در دوران بارداری حفظ شده بود، بزرگ شدن سینه‌ها، خستگی و غیره. بررسی بهبودی با پزشک و توجه به علائم عفونت در این مرحله بسیار مهم است، صرف‌نظر از روش زایمان.

بهبودی از سزارین

بهبودی پس از زایمان سزارین معمولاً طولانی‌تر است و برای بهبودی کامل ممکن است تا 6-8 هفته زمان ببرد. زنانی که زایمان سزارین داشته‌اند باید انتظار داشته باشند که مدت بیشتری در بیمارستان بمانند و محدودیت‌هایی در خم شدن و بلند کردن اجسام سنگین داشته باشند.

اگرچه بیشتر علائم مانند بزرگ شدن سینه‌ها و خونریزی واژینال برای بهبودی از سزارین مشابه زایمان طبیعی خواهد بود، زنانی که سزارین داشته‌اند ممکن است درد، حساسیت و سوزش در ناحیه برش خود احساس کنند. بیماران ممکن است مشکلات گوارشی موقت ناشی از سزارین را تجربه کرده و معده حساس‌تری داشته باشند. اگر سزارین اورژانسی پس از زایمان انجام شده باشد، درد عمومی بدن، حساسیت و درد واژینال پس از سزارین قابل انتظار است.