سلام بعد ماه ها
خیلی وقت بود دست ‌و دلم نمیرفت تاپیک بزنم کلا انگار از دنیا بریدم یعنی به یه مو وصلم اونم پسرمه
چهار ماهه خونه مامانم دارم طلاق میگیرم
پسرم پیش خودمه
خیلی سخته تنهایی بچه بزرگ کردن …م

چرا میخای جدا شی گلم
خیلی سخته خدا کمکت کنه

انشااله خدا بهترین ها رو برات رقم‌بزنه عزیزم

میشه مراحل طلاق و شکایتت رو بگی

اگه بچت پیش مامانت وایمیسته ...حداقل برو سرکار هم یکم روحیت عوض میشه هم کمک خرج مامانت میشی...اون بنده خداهم گناه داره بالاخره چی نبایدکه بارتون رو دوش اون باشه ...
خیلیا دیدم جداشدن زندگی خیلی بهتری براخودشون درست کردن ،ی بنده خدایی بود شوهرش معتاد بوده جدا شده با دوتا بچه یکی بع شکم یکی مدرسع ای....ینی الان زندگیشو ببینی کیف میکنی انقد تلاش کرده

خیلی تصمیم سختی هست.
اگر بچه رو بدی پدرش که یه مادر دیوانه میشه چطور اصلا اعتماد کنه. جگر گوشه اس ازش دور بمونه.
اگه خودت بخوای نگهش داری ، مجبوری سرکارربری
وقتی سرکار بری برای مادر بودن هم وقت کافی نداری چه برسه بخوای بار عاطفی پدر هم باید براش جبران کنی .
ولی تمام این سختی ها نشد نداره. بودن شیر زنانی که پشت بچه هاشون تا پای جان وایسدن و خوشبختانه کردن.
از الان بهت میگم خدا قوت

چرا عزیزم میخوای جدا بشی

کسی هست تو این شرایط بیاد حرف بزنیم