حالم دیگ از این شدت وابستگی و چسبندگی دخترم ب خودم بهم میخوره واقعا دیگ کم اوردم😭😩هیچجا تنها نمیتونم برم همش بهم چسبه حتی تو دشویی….حتی پیش باباشم واینمیسته من برم جایی…الان میخواستم برم عیادت دوستم خواستم یواشکی برم فهمید شر ب پا کرد😩اینقدر بچه ی ترسو و مضطربیه ک حتی وقتی باهم میریم بیرون بازار مغازه ای جایی حتتتی اسباب بازی فروشی،همش میگه منو بغل کن بریم خونه بریم…مضطرب میشه…با اینکه از نوزادیش تا الان بکوب بیرون و مهمونی بودیم ولی انگار ن انگار…خودم اینقدر ادم اجتماعی ام هرجا میریم این رفتارای بچم و میبینن بهم طعنه میزنن ک ن ب خودت ن ب بچت😩😩😩😩خسته شدم از این اوضاع چیکارکنم

وای منم
موقع آشپزی میچسبه بهم اعصابم خورد میشه حقیقتا

به نظرم باید صبر کنیم تا ازین سن عبور کنن همه ی بچه ها همین طورن

دختر منم دقیقا همین طوره تا ۲ ماه پیش باشگاهم میرفتم پیش باباش میموند الان یک دقیقه هم تنهایی نمیمونه

من از خدامه بیرون بریم بچسبه بهم انقدر خودسر شده خودش میدوعه میره اصلا اصلا تنها نمیتونیم بریم بیرون چون حریفش نیستم بخوامم بغلش کنم شر میکنه جیغ و داد خودم خجالت میکشم

عزیزم این اقتضای سنش هست،و چطور دلت میاد واژه ترسو و مضطرب به بچت میچسبونی.......رفتار خودت باعث شده که دیگران به راحتی بهت طعنه میزن.