از خودم خیلی بدم میاد
حس میکنم خودمو نمیشناسم
یه ادم عصبی و کم صبر و حوصله شدم
تا تقی به توقی میخوره عصبی میشم شایدم دیوونه شدم خبر ندارم
پسرم یک سال و چهار ماهشه تا چشم منو دور میبینه میاد این یکی بچمو میزنه منم عصبی میشم میزنمش😭از خودم متنفرم بدترین مادر دنیا منم
خدا منو ور دارع از رو زمیننن
خیلیییی سعی میکنم خودمو کنترل کنم نمیشه بخدا همه کارام یهویی هستن و بعدش انقدر پشیمون میشم و عذاب وجدان میگیرم که حد نداره
به دقیقه نمیکشع میرم بوسش میکنم بغلش میکنم معذرت خاهی میکنم ولی چه فایده😭تروخدا بگین چیکار کنم دارم دیوونه میشم
با هزار محبت بهش میگم داداشی نینی نزنی ها گناه داره گریه میکنه باز بدتر میشه
کسی هم نیست کمکم کنه یا یکم نگهشون داره
گاهی میخام خودمو بکشما

میفهمم عزیزم چون تازه زایمان کردی عوارض زایمانه منم دوهفته اول اصلا اعصاب نداشتم هی سر دخترم داد میزدم البته بخاطر تکالیف اما بعد دیگه پدرش حرف زد باهاش خودمم صحبت کردم بهتر شدیم من باشرایط 4 نفرمون کنار آمدم برا دخترم وقتی دومی خوابه براش وقت میزارم چیزی که دوستداشته باشه درست میکنم واسش بنظرم روخودت کار کن نزار بچه اولت از چشت بیفته بعدا آسیب میبینه

عزیز دلم تو خیلی هم مادر خوبی هستی
فقط دوران سختی داری بهت فشار اومده
اما برای اینکه کمی کنترل کنی خودتو از خالت افسردگی در بیایی بچه بزرگترت و یا ببر مهدکودک چون سنش کمه ساعتای کم دو سه ساعت که کمی خودت آروم شی دوم با یک روانشناس هم در ارتباط باش برای افسردگیت سوم هیچوقت به خاطر اون یکی بزرگه رو نزن چون بزرگه این حس و داره که تو دوسش نداری کوچیکه رو دوست داری برای همین کوچیکه رو اذیت میکنه

اولی واقعا سنش کمه .درکی نداره .دومی فعلا کوچیکه از محبت چیزی نمیفهمه .اولی بیشتر توجه کن بازی کن .کنار بچه دیگه بزار باهم ارتباط بگیرن بغلش کنه .نازش کنه .بگه ابجی یا داداش.

سلام دوست عزیزم اصلا بهش نگو که داداشیتو نزن چون تو میگی نه اون انجام میده و حتما در این باره با مشاور صحبت کن خیلی راهنماییت میکنه

سعی کن توجه بیشتری به پسرت کنی و خیلی توجه به نی نی نکنی ک حسادت کنه و بخواد بزنش
حساسیت نشون نده بهش
اون الان خیلی بیشتر به توجه تو نیاز داره مخصوصا ک سنی هم نداره

عزیزم🥺 اینطوری نگو در مورد خودت…کاملا حق داری و همه ی رفتارهات طبیعیه چون یه پروسه ی هورمونی و دردهای زیادی رو پشت سر گذاشتی و با زایمانت وارد یه پروسه جدیدتر با چالش های فراوون تری شدی….همه اونایی که بچه دوم سومشون میان همینطورن چون یه بچه بزرگ‌تر دارن که همه زندگیشون واسه اون بوده و الان شرایط زندگی تو چند ماه ابتدایی واسشون سخته…همین حس عذاب وجدان که داری یعنی مادر خوبی هستی و بچه هات و زندگیت واست با ارزشن….هرموقع عصبی شدی از نفس عمیق و توکل عمیق به خدا غافل نشو مطمئن باش خدا خیلی هواتو داره و بهت کمک میکنه🥹

ن نزن مشکل ما پدرمادراییم منم دقیقا دنیا بیاد همینه اون ک گناهی ندارن بزارش تو گهواره وقتا بزار برا اولی حساس شده

این رفتارا همش نشونه افسردگی بعد از زایمانه من سر دختر اولیم اینجور شدم عصبی یه وقتایی که دخترم نمیخوابید تا نرز جنون میرفتم کتکش میزدم حالا هم یادم میاد عذاب وجدان میگیرم،عزیزم خودت با فکر درست همه چیزو حل کن رو خودت کار کن بچه ها گناه دارن مسئولیتشو‌ماقبول کردیم که به دنیا اوردیم پس باید همه جوره مراقبشون باشیم

تو هم بزارش تو اتاق اگه خوابید درو روش قفل کن کارهاتو که کردی بشین پیششون باهاشون بازی کن

خیلی ناراحت شدم عزیزم منم پسرم یک سال سه ماهشه دیگه ۱۱روز زایمان میکنم خیلی میترسم از این حالت واقعا خیلی سخته
ولی گلم سعی کن خودتو کنترل کن باهاش حرف بزن اینجوری بهتر وقتی کتکش میزنی اون بیشتر لجبازی میکنه

نه عزیزم کار اشتباه مامادریم دیگه باید همه چی تحمل کنیم دختر خاله ی منم همین طورع دخترشو میزاره تو اتاق درو روش قفل میکنه از پسرش از بس از موهای خواهرش میکشه یا از کلاهش میکشتش کلافن ازش ولی نمیزنتش

حتما حتما ویتامین هاتو باید تا ۵ ماه بعد از زایمان باید استفاده کنی مخصوصا قرص آهن که از واجباته ، واجب تر از بارداری
قرص آهنتو با آب و مایعات فراوان بخور ببین چی میبینی از این رو به این رو منم دعا میکنی 🥰

نکن‌خواهر فردا بچه عقده ای میشه ...کار از این بدتر میشه
فقط خودت خودتو میتونی نجات بدی و رو خودت کار کنی بچه طفل معصوم گناه داره این رفتارامونو تحمل کنن