دخترا من از روز سوم زایمان تقریبا همه کارای بچمو خودم انجام میدم حتی کارای خونمو. تا ۱۰ روز خونه خودم بودم و شب ها مامانم میومد پیشم ۵ روز هم فقط خودم و شوهرم بودیم. از روز ۱۵ به بعد هم شوهرم رفت سرکار و من تا الان اومدم خونه مادرم . به محض اینکه مادرم از خونه میزنه بیرون یا می‌ره بخوابه و من و بچم تنها میشیم تمام وجودمو استرس میگیره تپش قلب میگیرم هزار جور فکر و خیال میاد تو سرم. طبیعیه؟ یا افسردگیه؟ چیکار کنم بنظرتون؟

ببین با چی آرامش میگیری
حواستو پرت کن
اینجوری وسواس میگیره ذهنت
کوچولوت که خوابید قرآن بذار پخش بشه و برو سراغ کارات
یه ربع یه بارم بش سر بزن

والا من تا چهل هفته ام خونه مادرم بودم مامانم اصلان نمیزاشت کار کنم ازخودم پیشتر مواظب پسرم بود میگفت هنوز نرو خونه خودت اونم مادر شوهرم کلی دعواکرد
شوهرم دعوا کرد به جاش بگو دستت درد نکنه کلی دعوا کرد مادر خیلی ناراحت شوده
رفتم خونه مادر شوهرم هنوز باهام حرف نمیزنه بخدا من اصلان بهش چیزی نگفتم از روز اول اومدم خونه خودم مادر شوهرم اصلان بهم عذا نمیداد

طبیعیه
منم کلا تمام کارهای دخترم از روز اول زایمان تا الان با خودم بوده،مامانم ۱۰ روز اول کارهای خونه کمکم کرد

اینکا ترس داری بالا سر بچه قرآن بزار
هر روز سوره جن رو صوتی گوش بده و بخون
از خدا کمک بخواه به افسردگی هم ربطش نده
بالاخره ک باید تنها بشیم

من الان بچم ۵۰ روزشه از خونه مادرم تکون نخوردم
بنظرم برای بچه اول کاملا طبیعیه