من یه خواهر شوهرم دارم سر هر چیزی بچه ش و میزنه بچه اش, پنج سالش چند وقت پیش شوهرش بهش گفت بچه رو نزن گفت اگه نزنم فردا که بزرگ شد تو روم وایمسه ازم حساب نمیبره باید الان ادبش کنم

چی بگم والا کارش اشتباهه ولی نمیشه قضاوت کرد

معلومه کارش نادرسته بنظرمن کسایی روبچشون دست بلند میکنن که دوست ندارن برابچه وقت بزارن حالا یا تنبلیه یا کمبود وقته یا مشکلات روانی یا هرچی واگرنه انسان بچشو با حرف زدن والگو بودن تربیت میکنه یعنی تو دوست داری بچت گوشی نبینه بجاش بازی کنه ولی خودت صب تاشب سرت توگوشیه یا سالی یکبار برابچت یه کاردستی درست میکنی اونم بزور مهد ومدرسه بعد انتظار داری بچت هوش فضاییش عالی باشه دست ورزیش خوب باشه خلاقیتش زیاد باشه اعتمادبنفسش زیاد بشه ووقتی میبینی هیچکدوم نشده فکرمیکنی توتمام تلاشتو کردی وتقصیر بچس حالا این وسط معلم گلایه بکنه همون روز بچه کارتون نگامیکنه میای بچو روبا کتک از جلو تی وی جمع میکنی

خواهر شوهرت مال عصر حجره؟

اتفاقا برعکسه تا یه مدت حساب میبره ازش ولی بعدش میبینه زدن روش اثر نداره برای مادره تره هم خرد نمیکنه

بچه ای تربیت میکنه که فردا هر اتفاقی افتاد پدرو مادرش رو میزنه

بهش بگو دوست داره بچش بزرگ شد مرد شد خدای نکرده خدای نکرده زن و بچش رو به همین شیوه بزرگ کنه و آسیب بزنه اونوقت مسئولیتش با تو و تربیت اشتباه تو خواهر شوهرت الان بچش میزنه اونم بزرگ شد خدای نکرده زن و بچش....

بهش بگو تو الان یاد میدی به بچه که فردا که جسه و توانش از تو بیشتر شد اجازه داره تو رو بزنه.
بگو یکم راجب خشونت و عوارضش اگه کتاب و مقاله نمیخونه فیلم ببینه
اتاق قرمز بهترین فیلم که عوارض خشونت رو در روح روان ادمها در بزرگسالی نشون میده

خب اون بچه فردا روز هر کار اشتباهی هم بکنه از ترس چیزی ب خانوادش نمیگ