خانوما من ماه پیش با این ک بچه نمیخاستم از اعماق وجودم خاستم بچه دار شم با این ک اقدام نبودم نزدیک پریودیم بود همسرم ریخت داخل
گفت حامله نمیشی اما شدم چقد ذوق داشتم خیلی حالم بده
سخت تر از این چی می‌تونه باشه خدایا بدنم داغون شد

یا بچه همسایمون معلوله،کفتم خدا اگه ی ناخن نداشته باشه نمیتونم کاریش بکنم، خوووودت ی بچه سالم صالح بده ،خلاصه بسپریم بخودش، خودمم تو اقدامم منم ترسای تورو دارمم

من خیلی عذاب کشیدم، بعدش گفتم خدایا مروم با هزاران بدبختی بچه بزرگ میکنن درس میخونه ورزشکار میشه نورچشم میشه یهو تصادف میکنه مثلا میمیره... شما ببین این مادر چی میکشه!به خودم این چیزارو گفتم که اینا امتحان خداست خوبه که الانکه هنوز محبتی اون شکلی بینمون شکل نگرفته الان ازم گرفته ،بازم شکر کروم گفتم خدا دمت گرم من تحمل اینکه بزرگ بشه بعد بگیری رو نداشتمم

عزیزم توکل بخدا کن، منم تجربه سقط داشتم خیلیم عذاب کشیدم بخدا میفهمم چی میگی ، صبر داشته باش ، نذار کورتاژ کنن، هنوز زوده وایه تشکیل قلب،برگرد خونه استراحت مطلق داشته باش در حدی که فقط برا سرویس پاشی بری، شیافم بذار بخور بخواب ،ببینیم خونریزیت چطور میشه انشالله کم میشه بند میاد که هیچ... نشدم باز تلاشتو کردی خواست خدا بر این بوده

عزیزم منم دو دوره پی ام اس رابطه داشتم و اقدام نبودم با پیشاب باردار شدم وای بچم نموند شاید برا همینه دوره پی ام اس و وریودی تخمک ضعیفه شاید برا همینه جنینم از بین رفت و رشدش متوقف شد ،نگران نباش توکلت بخدا باشه هرچی خدا بخواد میشه

چند روز موعد پریودیت بود؟

الان ناراحتی که بچه داری یا خوشحالی ؟ 😐😐

وا چرا ناراحتین؟
بچه کوچیک دارین؟

بسلامتی،دیگه برا چی سختته؟برو خدا رو شکر کن باردار شدی تو این گهواره همه منتظر معجزن همه چشم انتظارن همه دیگه از اقدام کردن خسته شدن برو شکر گذار خدا باش گلم🥰

الان از بارداری ناراحتی