سوال های مرتبط

مامان هامین مامان هامین ۱۷ ماهگی
روسو تو خلاصه ‌کلام گفته بچه ها تا وقتی عقلشون کامل نشده باید با مرزگذاری و محدودیت باهاشون رفتار بشه نه با منطق پیچیده.
حالا یه مثال مشخص میزنم.بچه میخواد به لیوان جایی شما دست بزنه میشینیم روبروش میگیم نه این چایی داغه دست بزنی دستت میسوزه و تو اسیب میبینی باید بزاری سرد بشه بعد دست بزنی.
چه اتفاقی میفته بچه درکی از حرفای شما نسبت به داغ بودن چایی نداره و اصلا چیزایی که گفتیدو نمیتونه درک کنه جون هنوز عقلش در برابر مسائل منطقی ضعیفه.یا اگر بزور و خشونت چایی ازش بگیریم جز اینکه از نظر احساسی ازتون دور میشه و روحیش ضربه میخوره هیج فایده ای نداره چون درکی نداره که تو اون لحظه کارش بد و خطرناک بوده.حالا اگر محدودیت و مرزگذاری کنیم لیوان چایی از اول ازش دور کنیم.یه تجربه ایمن برای درک داغ چایی یا هرچیزی که داغ هستش براش ایجاد کنیم تا نفهوم داغ بودن درک کنه.فاصله ایمن از لیوان چایی ایجاد کنیم و همراه خودمون دردسترسش قرار بدیم این نیشه محدودیت و مرزگذاری بدون زورگویی یا بقول روسو اجبار طبیعی با زور طبیعت که بچه خودش تجربه میکنه
مامان مهراب مامان مهراب ۱ سالگی
ادامه مدیریت احساس خشم
باور های غلط بنیادین:
هر بچه ای یه سری مسائل رو داره شما مسائل کامل اون بچه رو نمیبینید اون هم یک انسانه
ما باید روی مسائل بچه خودمون تمرکز کنیم که حلش کنیم و نمیشه بگی بچه کلا نباید مشکل داشته باشه چنین چیزی نیست
یا میگید من دیگه فرصت ها را از دست دادم مثلا میگه بچم اون موقع که کوچیک بوده کاری نکردم براش پس دیگه نمیشه کاری کرد و این اشتباهه
و یک لیست طولانی که نیاز به تمرین و تکرار داره
وقتی این لیست رو میزارید جلوتون می‌بینید خیلی چیزها هست که الکی اعصاب خودمون رو براش خورد کردیم و خیلی راحت‌تر میتونیم با قضیه برخورد کنیم
مثلا یه بچه دوساله که هی ظرف آب رو میریزه مامانش میگه که این از قصد داره اینکار رو انجام میده لج من رو در بیاره در صورتی که این بچه داره کاوش میکنه داره آزمایش میکنه آب رو بریزه پایین میره یا بالا(😅😁)
اینجوری وقتی فکر کنه میره به بچش میگه مامان میدونم میخوای بازی کنی با آب میدونم میخوای ببینی آب کدوم طرفی میره حالا آب رو بریز تو این ظرف مثلا یا تو حیاط یا جایی ببریدش
اینطوری نه اعصاب خودش رو خورد میکنه نه بچه رو نه به دعوایی منجر میشه
عدم توجه به علت های جسمی و اتفاقات گذشته
جسمی
اتفاقات گذشته
خواب
غذا
تفریح
بازی کودک
محیط آموزشی نامناسب
تلویزیون و موبایل زیاد
مامان مهراب مامان مهراب ۱ سالگی
ادامه تاپیک مدیریت احساس خشم
خب حالا ما میایم محرک هارو پیدا می‌کنیم محرک ها برای اینه که نداریم بچه عصبانی بشه نه اینکه به بچم همش بگم باشه هرچی تو بگی و همه چیز رو بهش بدم که عصبانی نشه نه
محرک ها مثل همین ها که گفته شد
ما به محرک ها توجه میکنیم و توجه نمی‌کنیم
حالا به محرک ها توجه نمی‌کنیم مثلا یک نفر هست خیلی من رو ناراحت میکنه میتونیم کمتر ببینیمش یا اینکه اگر دیدیمش خودمون رو با یه چیزی سرگرم کنیم و اگر چیزی هم گفت میریم سراغ بحث تعبیر و تفسیر که گفته شد بهتون
برای اینکه اون خشم سنگینه نیاد
باورهای غلط بنیادین :
این باور های غلط هست که صبح تا شب داره مارو عصبانی میکنه
(جهان طبق انتظار من باشد )بچه من نباید اصلا کار بدی انجام بده
چنین چیزی در جهان وجود نداره که همه چیز طبق خواسته ما پیش برود و همه چیز قابل پیش بینی باشد و فقط خوبی اتفاق بیافتد جهان به این شکل نیست
من اگر مامان خوبی بودم بچم الان فحش نمی‌داد
یا اگر مامان خوبی بودم بچم راحت‌تر ازم جدا میشد
اگر فلان مشکل رو داره ممکنه مثل عموش بشه
بچه یه سری جاها تحرک زیاد داره ولی بجاش همون اول میگن این مشکل رو داره پس مثل اون میشه بعد حالتون بد میشه میگید حالا من چیکار کنم بعد از استرس زیاد رفتارتون کلا با بچه اشتباه میشه
دیگران نگاهم میکنن حتما بچه آن ها خوب هست و بچه من بد
مثلا بچه شما گریه می‌کند
هر بچه ای یه سری مسائل رو داره و شما مسائل کامل اون بچه رو نمیبینید
اون هم یک انسانه و ما باید روی مسائل بچه خودمون تمرکز کنیم که حلش کنیم و نمیشه بگی بچه کلا نباید مشکل داشته باشه چنین چیزی نیست
مامان بردیا و نینی مامان بردیا و نینی ۱ سالگی
مامان ها با بچه های بد غذا ‼️‼️‼️‼️
شاید جالب باشه که در این مورد حق با قدیمی ها هست
طبق نظر پزشک ها و روانپزشک ها بچه در زیر سه سال نسبت به خوردن غریزی عمل می‌کنه یعنی وقتی گرسنه باشه می خوره
‼️مگر اینکه ما در این مورد دخالت کنیم یعنی چی ؟
یعنی بخواهیم با دخالت نابجا استقلال کودک سلب کنیم یا بخوابم در هنگام غذا خوردن کودک تنبیه کنیم یا بهش توجه بیشتری کنیم
استقلال کودک :کودک از همون اول با اینکه وابسته هست اما دنبال استقلال خودش می گرده و هر چیزی که باعث بشه حس مستقل بودن کنه برای او خوشایند و هر چیزی که باعث بشه او حس که مستقل نیش براش ناخوشایند هست برای همین اگر بخواد کودک رو به اینکه در زمانی که شما می خواهید و به اندازه آیی که شما می خواهید غذا بخوره اون پس میزنه و دهنش قفل می‌کنه چون شما با غذا استقلال او رو ازش گرفتید یکی دیگه از دلایل اینکه بچه باغذا بازی می‌کنه و اون رو می‌ریزه این هست که به او حس مستقل بودن می ده
اما تنبیه کودک هنگامی که می خواهید به او غذا بدید مثلاً بزور دهنش باز کردن زدن بچه سرش داد زدم و...باعث میشه بچه به غذا به دید یک وسیله تنبیهی نگاه کنه نه یک ماده برای رفع گرسنگی پس کاملا واضح هست که نخواد بخوره
وقتی به کودک توجه بیشتری میشه مثل تشویق شدن مثل دادن جایزه و... بچه برای ایجاد توجه بیشتر به خودش غذا رو پس میزنه این طور شما مجبور می‌شوید برای او زمان بیشتری صرف کنید و بیشتر بهش توجه کنید
ادامه در پاسخ
مامان مهراب مامان مهراب ۱ سالگی
سلام
ادامه تاپیک قبل(فرزند پروری)
شکل گیری عادت جدید و حذف عادت قبلی هم زمان بر هستش
تمرین و تکرار و یه سری ترفندها لازمه
چرا نمیتونیم به اصول فرزند پروری عمل کنیم ؟و چجوری اجرایی کنیم؟
مثلا مادرها میگن ما وقت نداریم نمیشه رو بچه من جواب نمیده
چرا وقتی میخوایم در عادت هامون تغییر ایجاد کنیم نمیشه؟
مثلا عادت نکردیم بازی کنیم پس خیلی سخته بازی کردن رو وارد زندگیمون بکنیم
عادت نکردیم کتاب بخونیم و ورزش کنیم هرچی تلاش می‌کنیم نمیشه
اول این رو بگم که عادت ها در کتاب اتمی هست و کامل توضیح داده عادت هارو
و بعد از تولد بچه ها خیلی عادت ها و روتین ها باید تغییر کنه مثلا لازمه شبا زود بخوابیم نظم بیشتری برای کارهای روزانه داشته باشیم
هرروز یه تایمی رو برای قصه گفتن و بازی کردن داشته باشیم
پس اگه ندونیم چجوری عادت ایجاد کنیم تو مسیر به بن بست میخوریم
بریم سراغ نکات:
برای ورزش کردن به صورت مستمر:
۱.به زمان های کم و ورزش های ساده و تمرین تو خونه
۲.دنبال هدف بزرگتر نباشیم یکدفعه ای مثلا بگیم دوماهه میخوای ۱۰ کیلو کم کنی
۳.هدف فقط این باشه که مرتب ورزش رو انجام بدیم تا بدن سالم‌تری داشته باشیم
و هرروز بهتر از روز قبل تمرین کنیم کافیه و هرروز یک دقیقه بیشتر از روز قبل تمرین کنیم و بعد وارد جدی شدن میشیم و میریم کلاس و هدف رو برای خودمون مشخص تر میکنیم
بدن سالم‌تری داریم و دست درد و بدن درد و... نداریم د در سنین بالا درگیر مشکلات جسمی نمیشیم و بدنمون قشنگتره و خودمون حس بهتری داریم
از اولش اهداف سختی برای خودمون تعیین نکنیم که وسط راه کم بیاریم و رها کنیم
چون اولش ما میایم یه هدف خیلی سخت میزاریم یک هفته دو هفته انجام میدیم و بعد ولش میکنیم
مامان مهراب مامان مهراب ۱ سالگی
ادامه مدیریت احساس خشم:
وقتی کودک خشمگین است چه کنیم ؟
گام اول همدلی با کودک میشینیم هم قدش میشیم کنارش میمونیم و بهش میگیم مامان میدونم عصبانی هستی ولی من برای زدن شما نیستم و روش هایی که میدونم و قبلا هم کامل گفته شده رو رو انجام میدیم و کمکش میکنیم آروم بشه بغلش کنم نازش کنم یکم فضاش رو عوض کنم بعد بگیم بجای زدن من بیا موقع عصبانیت فلان کار رو انجام بدیم و شما دارید حد و مرز کارهایی که نباید انجام بشه رو بهش میگید و اینکه چطور میشه اون مسئله رو حل کرد
و حتی وقتی بچه هامون هم رو میزنن بهشون یادآوری کنیم ما برای حل مسئلمون از زدن استفاده نمی‌کنیم وقتی آرومشون کردیم حالا میگیم به نظرتون این مسئله چه راه حل هایی داره و کمکشون کنیم راه حل پیدا کنن(در این مورد قبلا توضیح کامل داده شده)اگر خیلی آشفته هستن و میرید جای دیگه ای گفتگو میکنید و مسئله رو حلش میکنید و حواستون باشه لزومی نداره مسائل رو همون لحظه و همون جا حلش کنید
و وقتی بچه ای زیاد خشمگین میشه دلایلش رو بررسی کنید که چرا بچه ی شما زیاد خشمگین میشه
آموزش مدیریت خشم به کودک :
تنفس عمیق
راه رفتن یا نشستن و دور شدن از موقعیت
آغوش دیگران(آغوش مادر)
گفتگو
دفاع صحیح از خود
تغییر نگاه به اتفاق
تمرین تنفس و مدیتیشن
والدین الگو
مامان عـمــاد کوچولو مامان عـمــاد کوچولو ۱ سالگی
پارت اول.
خیلی تاپیکهای تکراری میبینم در‌این مورد که بچم خیلی اذیت میکنه اصلا حرف گوش نمیده،لج بازه،هرچی دعواش میکنم میگم نکن،نرو،ندو،گوش نمیده،حتی کتکشم میزنم ولی بدتر اون کارو تکرار میکنه،دوستای قشنگم،عزیزای دلم،خواهرای گلم،خداوند بچه رو به دنیا اورده که بریزه،خراب کنه،بشکنه،اصلا خدا بهش گفته که تو تا ۷ سالگی فقط بازی کن،بخور،بخواب،خراب کن،بهم بریز،داد بزن،لجبازی کن،حرف گوش نده،بچه تا ۷ سالگی همینه شما خودتونو بکشیدم با این روش بچه تغییر نمیکنه،کاملا درکتون میکنم خسته میشید،بی خوابی،کلافگی،خستگی،از صبح تا شب سروکله زدن با بچه ها با بابای بچه ها با خانواده یا مشکلات دیگه،ولی اینم بدونید که اون بچه به خواسته ی خودش بدنیا نیومده،شما اونو بدنیا اوردید،شما خواستید که اون بچه ب وجود بیادو پا بزاره تو این دنیا پس وظیفتونه،وظیفه ی مادریتونه که براش حوصله بخرج بدید براش وقت بزارید،درست تربیتش کنید،تا وقتی بزرگ شد همه بگن دستت دردنکنه چه بچه ای تربیت کردی،نه اینکه بگن این چ بچه ای که تو داری؟هرگلی بزنید سر خودتون زدید،خدا به این بچه دستور داده که وقتی غذا میخوره خودشو اطرافشو کثیف کنه،دعواش نکنید،سرش داد نزنید،این بچه غیر شماها هیچ کسو امن نمیدونن،وقتی میخواید دعواش کنید یه لحظه فقط یه لحظه یه چشمای مظلومش نگاه کنید،چطور دلتون میاد این بچه ی کوچیک رو بزنید یا سرش داد بزنید یا باهاش تند رفتار کنید؟
حالا راهکارش چیه؟
بچه ها از سن ۲ تا ۵ سالگی بشدت لجباز و یکدنده هستن که فکر میکنن با گریه و جیغ کشیدن میتونن حرفشونو پیش ببرن.