مامانا یه چیزی میگم توروخدا قضاوتم نکنید راهنماییم کنید
دختر من خیلی بهونه گیره خیلی هم با صدای بلند گریه میکنه و جیغ میزنه و تو این سن خیلی لج بازی میکنه منم واقعا دیگه صبرم تموم شده یا گریه میکنم یا سرش داد میزنم بعد خودم عذاب وجدان میگیرم چیکار کنم به خدا عاصیم کرده

منم همین روش رو پیش میگیرم
ولی با این تفاوت که یکنفر فرضی رو خطاب قرار میدم
مثلا تا دخترم گریه میکنه بلند نه با داد میگم بچه برو خونتون گریه کن دختر من نازه
دخترم ساکت میشه میخنده یا بعارتی خودشو لوس میکنه که مثلا دعواش نکنم
منم رو به دخترم میگم اره مامان شما نازی گریش تموم میشه همون اول
بنظرم با داد زدن آسیب به مغزش میزنی اینقدر تو بزرگسالی داد میزنن سرش تو مدرسه، تو مهمونی، تو خیابون و....
الان مغز و اعصابش رو نرجونی خیلی بهتر

رایان اینجوریه تازه بیرون چیزی بخواد ب هدفش نرسه میشینه رو زمین 🫣

دقیقا من دو روزه خونه تنهام
شوهرم شیفته نیست امروز دیگه کلافه شدم سرش داد زدم بعدعذاب وجدان گرفتم
آنقدر بی دلیل گریه کردم که
روحی به هم ریخته ام انگار افسردگی گرفتم
یهو عصبی میشم
هیچی چکارمیتونیم کنیم جز صبر

هروقن بهونه میگیره دوتایی بزنید بیرون یکم پیاده روی کنین من هروقت دخترم بهونه بگیره به جای دعوا بی حرف لباس تنش میکنم میریم یه دور میزنیم بعدش اخلاقش عالی میشه

من ک دیگ امشب واقعا صبرم تموم شد محکم زدم تو دستش چون واقعا دیگ نمیکشم گریه کرد رهاش کردم رفتم چون میموندم بیشتر میزدم خیلی داغونم

خيلي از بچه ها اينطور سعي من هر چند وقت خودت تنهايي بري بيرون يا از بچه دور باشي روانت آرامش بگيره