۹ پاسخ

صد در صدددد موافقم باهات

موافقم.منم شوهرم خونس و یکساعت بچمو میبره بیرون.انگار یه روز برام میگذره،چون خونه عین دسته گل میشه خودم حموم میرم،غذا میزارم‌ و همه چی به بهترین شکلشه.خودمم یه چایی میخورم و‌میان.🥴وقتی هم نتونه نگهداره و سرکار باشه من میمونم و خونه ای که کاروانسراس و شکمی که گشنس

الان پسرم 20 ماهشه تو این 20 ماه حتی 20 دیقه هم از دور نبوده حتی موقعی که میرم حموم درو باز میزارم که تنها نمونه آبجی مادرشوهر نزدیکمن اما نه خودش تاحالا پیش قدم شدن واسه کمک نه من دهن باز کردم بهشون مامانم شهرستان از 600 کیلو متر دوره هرموقع برم پیشش یکم احساس راحتی دارم اونم چون دیر دیر میرم پسرم پیش نمیمونه شوهرم توی این 20 حتی نیم ساعتم بدون من نگهش نداشته واقعا از ی جایی به بعد ادم خسته میشه آرایشگاه هم باخودم میبرم البته 6ماه اول به دنیا اومدنش نه ارایشگاه میرفتم نه بازار همه لباسام شوهرم میگرفت از یکسالگی به بعدش یکم راحت تر شدم تنهایی باسن کم بی تجربی گی واقعا سخته مخصوصا منم که از مامانم دورم برای همین هیچ وقت به داشتن بچه دوم فکر نمیکنم برام مثل ی کابوس میمونه 🫠
چقد حرف زدم دلمو خالی کردما😂

کلا بچه داری با کمک و بی کمک خیلی تفاوت داره وقتی کسی کمکت هست خیلی مغزت آروم تره منم کمکی ندارم ولی وقتایی که میرم خونه ی مامانم مغزم آروم میشه

من تویه ساعت به این همه کارنمیرسم خواهرم میومد ولی منت سرم میذاشت دیگه گفتم نیا

دیشب مهمونی بودم ،با اون قیافه و تیپی که من داشتم انگار صدسال از مهمونا عقب تربودم،بااینکه توزندگیم خداروشکر کمبودی ندارم به جز وقت و حوصله

کاملا تایید میکنم.من بدون کمکی حتی یه نهار نمیتونم بذارم چون پسرم دائما یه همبازی فیکس میخواد و حتی حاضر نیست این بازی رو تو پذیرایی یا آشپزخونه انجام بده و فقط میگه بریم اتاق مهرسام☺️
در عجبم که مامانای بدون کمکی چقدر مدیریت خوبی دارن و توانمند هستند که میتونن هم بچه بزرگ کنن هم کار۶ارو انجام بدن. واقعا خیلی سخته .امیدوارم خدا به همه کمک کنه بچه ها زودتر بزرگ بشن و کارشون کمتر بشه

وای منم کمکی ندارم بخدا گاهی نمیتونم حموم برم
دخترم که مدرسه وقتی میاد ناهار واستراحت وبعدم درس
شوهرمم که شب میاد خسه س شام ومیخوابه
خیلی سخته وبچه همش بهت چسبیده باشه
من گاهی ناهارمم به زور درست میکنم
تازه هنوز مردا میگن صبح تاشب بیکاری چرا همه کار ها رو انجام نمیدی
من یه غذا دادنش ۱ساعت طول میکشه هروعده بس که منو اذیت میکنه اینقد باید دنبالش بدوعم گولش بزنم ۴تا ق بخوره

من کمکی ندارم. تو شهر غریب هستم. سختمه. واقعا از اینکه برا خودم تایمی ندارم عصبی میشم و بعد عذاب وجدان میگیرم.

سوال های مرتبط

مامان دوتاجوجه مامان دوتاجوجه ۱ سالگی
بنظرشمااینکه بقیه رفتار مادرتوشروع غذا کمکی باعث بدغذا شدن یا اینکه بچه خوب غذا بخوره من الان بزرگترین چالشم غذا نخوردن پسرم وهمش فک میکنم اشتباهم چی بوده حساسیت به پروتئین گاوی که داشت من خیلی بااحتیاط و ترس غذارو براش شروع کردم نمیدونم دلیلش اون بوده خانواده شوهرمم میگن اشتباهت این بود که شیش ماهگی شروع کردی ماازچهار ناهگی شروع کردیم بچه هامونم همه چی میخورن واقعا این روزا سخت تراز همه چالشایی که دوتا بچه پشت سرهم برام داشت غذا نخوردن پسرم ولی من فیلم غذا خوردنش از همون شیش ماهگی که میبینم همون موقم نمیخورد اصلا از چهارماهگی شیرم خوب نمیخورد از یک ماه پیش که دیگه شیرخشکم نخورد بعضی بچه ها واسه شیر توهمین سنم بهونه میگیرن چندروزه که دیگه غذاروهم تودهنش چندساعت نگه میداره اصلا نگاش میکنم عصابم خورد میشه نمیتونم به کاردیگه ای برسم میگم حالا یچی دیگه امتحان کنم شایدبخوره ولی نمیخوره ولی واسه آب گریه میکنه فک کنم روزی دوسه تاپارچ بیشترآب میخوره وهمه معدشو با آب پرمیکنه من همه راهیم امتحان کردم زینک ومولتی ویتامین اینکه غذارو بزارم جلوش هیچ کدوم فایده نداره