تازه داشتم تاپیک خانما رو میخوندم هرکی از یه مشکلی شاکی هست ک برای من خیلی ساره وبی ارزش هستن
اونقدر ک قرق مشکلاتم ک همه مشکل های مردم برام ریز وعادی هستن وتو دلم میگم خدایا چی میشد مشکل من ب این آسونی بود مگه من چقدر ظرفیت دارم
زایمان کردم و شوهرم ازم خاست ک خانواده ام نیان پیشم وخودش ازم مراقبت میکنه تو این ۱۲روزی ک هست اما الان دوشبه من تنهام و اون از صبح میزنه بیرون تا ۳یا ۴صبح روز بعد برمیگرده سرارینی هستم و جای عمل درد میکنه شکمم درد میکنه و خودش پی خوش گذرونی هاشه
هی تب میکنم و عرق سرد میریزم میگم بیا میگه نمیتونم رفیقام ول کنم حالا اگه من یهو بمیرم کی پیش این بچه هست ک وقتی گریه کرد بغلش کنه و ساکتش کنه ؟؟؟؟واقعا من مهم نیستم پس دخترش و پسراش چ گناهی کردن

وای خواهر دردت الهی به دلشون‌

منم امشب خیلی دلم از شوهرم گرفته خیلیییییی زیاد. خدا یارِ بی کساس عزیزم بسپار به خودش توکل کن بهش

خیلی بی رحمن خدا ازشون نگذره تو تازه زایمان کردی آهت دامنشونو بگیره

دنیا پر از مشکلات خدا کمکت کنم عزیزم

هروقت حرفی بزنم خانواده اش بچه هام میگیرن و منو میفرستن خونه پدرم و ماه ها منو از دیدن بچه هام محروم میکنن

عزیزم ب خانوادش بگو اینجوریه