دیفن هیدرامین برای سرماخوردگی نوزاد

بروز علائم آلرژی و سرماخوردگی در کودکان بسیار شایع است. بسیار پیش می‌آید که شما شاهد علائمی مانند آبریزش بینی، عطسه، سرفه و خارش گلو هستید. این علائم می‌توانند ناراحت کننده باشند و حتی در مواقعی مانع از خواب راحت نوزاد شوند. بنابراین تا جایی که ممکن است برای درمان نوزادان کم سن و سال تلاش می‌شود از روش‌های خانگی و کم عوارض برای درمان استفاده شود. اما در بعضی مواقع بسته به شرایط نیاز به استفاده از مداخلات دارویی خواهد بود.یکی از شربت‌های بسیار معروف در این راستا، شربت دیفن هیدرامین است. دیفن هیدرامین یک شربت آنتی هیستامین است. با وجود آن که این شربت به عنوان یک شربت سرفه برای کودکان شناخته شده است، اما کاربردهای دیگری نیز دارد و برای از بین بردن علائم دیگری از جمله عسطه، خارش گلو، آبریزش بینی و چشم و واکنش‌های پوستی نیز استفاده می‌شود. 

شربت دیفن هیدرامین و کامپاند کودکان یک داروی نسل دوم محسوب می‌شود زیرا گیرنده‌ی هسیتامین را به صورت مستقیم هدف قرار داده و عوارض جانبی کمتری دارد. با این حال هنوز هم عوارضی دارد که باید مورد بررسی قرار بگیرد. در درجه‌ی اول این دارو برای کودکان زیر 2 سال ممنوع است. زیرا منجر به چسبندگی ترشحات مجاری تنفسی و مشکلات مربوط از جمله بروز خفگی می‌شود. همچنین مصرف آن در سن پایین اثرات مخرب مغزی دارد و توانایی یادگیری را کاهش می‌دهد که اثراتشان را در سنین بالاتر نشان می‌دهند. 

همچنین انواع قرص و کپسول دیفن هیدرامین برای کودکان زیر 12 سال نیز تجویز نخواهد شد. بعلاوه مصرف داروی دیفن هیدرامین می‌تواند بعضی بیماری‌ها مانند صرع، گلوکوم، بیماری قلبی، انسداد روده، فشار خون بالا، پرکاری تیروئید و انسداد مجاری ادرار را حتی وخیم‌تر کند بنابراین قبل از مصرف آن حتماً باید پزشک خود را از بیماری‌های احتمالی یا داروهایی که کودکتان استفاده می‌کند مطلع کنید. در چنین شرایطی از داروهای مشابه مانند دگزبرومفنیرامین، کلرفنیرامین و کلمستین استفاده می‌شود.

به طور کلی مصرف دارو حتماً باید به تجویز پزشک و با دوز مشخص شده توسط او انجام شود و این در مورد همه‌‌ی داروها صدق می‌کند. کمتر یا بیشتر از این مقدار، با بروز عورض و مشکلاتی همراه خواهد بود. با این حال حتی در مصرف درست و دقیق هم عوارضی دارد مانند یبوست، سردرد، سرگیجه، خواب آلودگی، گرفتگی صدا، احتقان قفسه سینه، از دست دادن اشتها، خشکی دهان، بینی و گلو و .... که با قطع مصرف دارو متوقف می‌شوند.