سلام مامانا،خدا قوت،یکم صحبتم طولانیه ولی ممنون میشم راهنماییم کنید،راست من نمیفهمم روش تربیتیم درسته یا اشتباه بوده،پسرم فوق العاده آروم بوده ولی جدیدا بیشتر وقتا داره غر و نق میزنه،الکی گریه میکنه،وابستگیش خیلی زیاد شده، میزنه،وسایلشو به کسی نمیده و با بچه ها بازی نمیکنه،من از اول دعوا و اینا رو گذاشتم کنار خیلی باهاش وقت گذروندم و بازی کردم،ی مدت وابستگیش خوب شد دوباره بدتر شد،خیلیا بهم میگند بچه خوبی مال سنشه،ولب همسرم میگه من لوسش کردم و اشتباه بوده تربیتم،الان شدیدا موندم چی درسته چی اشتباهه،اگه اشتباهه ی فکری بکنم براش

عزیزم سعی کن تو جمع بیشتر ببریش با همسن وسال هاش بازی کنه

خودت هر چقدر هم که وقت بزاری بازی کنی جای
هم سن وسال رو براش نمیگیری بدتر وابسته میشه

اگه شرایطش هست مهد بزار

به خاطر سنش لجبازی و چیز پرت کردن و جیغ کشیدن به مرور اوکی میشه بیشتر ببرش پیش همسناش

سلام عزیزم پسر من خیلی ب باباش وابسته بود چون خیلی براش وقت میذاشت و بازی میکردمن با مشاور صحبت کردم گفت روزی دو ساعت فقط با بچه این سنی باید بازی کنید بقیه وقتش رو خودش باید بگذرونه وگرنه وابسته میشه
الان خیلی بهتر شده
هم خودش کمتر اذیت میشه هم ما

پسر منم‌مثل پسر شماس

عزیزم دختر منم اینحوری شده
لجبازشده، قبلا خیلی اجتماعی بود ولی الان کسی زنگ بزنه یا بریم جایی زیاد صحبت نمیکنه ، وسایلش به کسی نمی‌ده
حس میکنم بخاطر سنش باشه ولی بازم با همسرم گفتیم یسر ببریم مشاوره شاید روش ما اشتباه

پسرمن دوسالو سه ماهشه همینجوره خستم‌خسته همسرمم میگه تو لوسش کردی

عزیزم همه بچها تو این سن اینن...اگ دقت کنی همه مادرایی ک بچه این سنی دارن دارن تو گهواره گلایه میکنن ک بچم جیغ جیغو شده...یکیشون خودم ک دیروز همین تایپک گزاشتم...عادیه میگذره..ب حرف کسی اهمیت نده

دندان در نمیاره ؟؟؟

ببین نمیگم بچه رو دعوا کن منم دعوا نمیکنم ولی بچه باید حساب ببره از پدرو مادر
باید یه جاهایی محکم باهاش صحبت بشه
مثلا اگه یه کار اشتباهه باید گفت نه و رو حرفمون وایسیم و کوتاه نیایم
الان پسر من اگه بخواد یه کاری کنه حس کنه اشتباهه منو نگاه میکنه اگه لبخند بزنم بهش کارشو ادامه میده اگه بگم نه مامانی کار خطرناکیه دیگه تکرار نمیکنه
البته اینم در نظر باید بگیریم بچه با آدم بزرگ فرق داره بعضی وقتا لجباز میشه و باید باهاش کنار اومد

دقیقا دختر منم اینطوری شده به منم همونن حرفومیگن