سلام مامانا اصلا حال روحی خوبی ندارم ،چندروزه اومدم خونه خودم و بچم نمی آره به هیچ کاری برسم گاهی روزا حتی غذادرست کردن 😓😥😔
چه برسه بقیه کارها دائم درحال گریه و شیرخوردن و نق زدن و مای بی بی عوض کردنم28روزه زایمان کردم اما هیچ چیز عادی نمیشه
خیلی احساس تنهایی میکنم
مادرشدن خیلی مسئولیت سنگینیه
شما کی به شرایط جدیدتون عادت کردین؟؟
توروخدا بیاید یکم راهنماییم کنید
احساس میکنم از پسش برنمیام

کاملا عادیه این چیزا
از تو کسی توقع خونه تمیز کردن و دایم مرتب بودن و غذا پختن نداره پس به خودت سخت نگیر
هروقت نیاز داشتی حتما حتما حتما از بقیه کمک بگیر
من بچمو میزارم خونه مامانم میرم خونم کارامو میکنم یا با همسرم خلوت میکنم
یا میرم بیرون هوام عوض میشه
همسرت هم باید وظیفه همسری و پدریشو انجام بده کمکت کنه تو کارای خونه و بچه داری

منو همسرم شیفتی کردیم
صبح تا عصر ک با منه بچه
عصر همسرم میاد تا شب با اونه
من استراحت میکنم
یا میبریم بیرون با کالسکه دور میزنیم
موقع خابوندن هم ک دوتایی
چهل روزش رد بشه دستت میاد دیگ چیکا کنی
فقط خودتو خیلی اذیت نکن

اوایلش خیلی سخته تا بیای ب شرایط جدید عادت کنی ی مقداری اذیت میشی. مخصوصا وقتی بیای خونه خودت و ببینی که دست تنهایی. ولی در هر صورت باید تحمل کرد تا بگذره. من اوایل بچمو شبا نگه می‌داشتم صبحم ک میخواستم بخوابم نمیخوابید خودم نیمه نشسته میخوابیدم بچه رو هم میزاشتم رو سینم می‌خوابید. واقعا سخت بود. ب شوهرمم گفته بودم از من شام و ناهار نخواه چون نمیرسم. بالاخره باید اوناهم درک کنن

فقط صبوری کن تا کمتر اذیت بشی باروغن زیتون ماساژش بده شاید کولیک داره غذا چن وعده درست کن فریز کن من بعد۲ماه تازه تونسم سرپا بشم بخودت زمان بده تازه اول راهی دمنوش بخور خیلی ارومت میکن

زمان میبره تا به شرایط عادت کنی همه ی ما این روزای تورو گذروندیم حالا یکی کمتر یکی بیشتر هیچ کس جزخودت نمیتونه بهت کمک کن من یک هفته بچم تودستگاه بود خودم بستری بودم ن بغلش کردم ن بهش شیرمیتونسم بدم فقط ازپشت شیشه میدیدمش واشک میریختم مرخص هم ک شدم با تب وعفونت وکم خونی شدید حتی جون بغل کردن وشیردادن بچم ونداشتم بعدیک هفته خودم موندم وخودم ولی سرپا شدم بخاطربچم الانم بعد۲ماه هنوزم کم میارم ولی تحمل میکنم چون میگذره این روزا

همه‌همینن عزیزم منم باشما زایمان کردم باید خودتو با شرایط وفق بدی عزیزم تا عادت کنی

منم سر بچه ی اولم بعد ۱۰ روز تنهای تنها شدم و خیلی بهم سخت گذشت، سنم کم بود و بی تجربه بودم و هیچ کمکی هم نداشتم. یه کم طول کشید تا شرایط جدیدمو قبول کنم و کنار بیام ولی کم کم عادت کردم و یاد گرفتم تنهایی از پس کارام بربیام. برای غذا سعی کن وقتی شوهرت خونه ست غذاتو بذاری حتی شده از شب قبل برای روز بعد درست کن. زود پز هم اوایل بچه داری خیلی کمک میکنه به ادم

یکی دو هفته دیگ‌درست میشی.
من هنوزم کم میارم میشیمم گریه کردن
چهل روز ک رد بشه بچت اروم میشه بهتر میشه شرایط

منم دقیقا مثل تو بودم بچه اولمم هست ولی فک کردم دیدم این بچه ب جز من کسیو نداره خودم از یکماهگی تنهایی بردمش حمام سعی کردم ب شرایط عادت کنم بعد دیدم خیلیم شیرینه بچه داری وقتی راحت بگیری استرس نداشته باشی هی بزرگ میشه میخنده برات اینقد ارزش داره این خنده هاش کلا همه خستگیاتو یادت میره نمیگم راحته سختی هم داره ولی همه سختیاش شیرین عزیزم الان خانوم کوچولو شما یه مامان با انرژی میخاد نه افسرده پس فقط خودت ب خودت میتونی کمک کنی

سعی کن بغل نگیریش عزیزم چون خودت عذاب میکشیا بعدها دیگ ب هیچ کاری نمیرسی بذار روی زمین تو کریر ببین شاید قشنگ سیر نمیشه ک گریع میکنه شاید شیرت قوی نیست شایدم دل درد داره ک گریه میکنه بهش قطره بده

بزاریه واقعیتیوبهت بگم من تا۶ ماهگی اینجوری بودم سعی کن داروهاشوبهش بدی شیرایناشوبدی بچه اولاش همینه تنهانیستی عزیزم همه مون ایناروگذروندیم

ترسوندي مارو🚶🏼‍♀️. منم هميشه از همين ميترسيدم كه از پسش برنيام. صبوري كن ايشالله درست ميشه عادت ميكني گلم

به نظرم بچه زود بغل نگیرن قنداق کن تو کریر بزار و تکانش بده بچه بغلی شده لابد یا سیر شیر نمیخوره که بیدار میشه. موقعه ای که خوابه اول غذاتو بزار به جمع و جور کن تا قبل از اینکه بیدار بشه

سلام.. دخترم دو ماهش هر دو روز مدفوع میکنه دل درد هم زیاد نیس ولی مدفوع ش سبز
علتش چیه؟ شیر مادر و شیر خشک هم میخوره

دقیقاااا منم همین شرایط رو دارم ،هر روز کارم شده گریه کردن، افسردگی پس از زایمان گرفتم تحت درمان با اسنترا هستم اما چون تازه قرص رو شروع کردم الان اضطرابم بیشتر شده فقط امیدوارم زمان بگذره و اثرات آرامش بخش دارو شروع شه چون واقعا بدون دارو نمی تونم شرایط رو تحمل کنم. متاسفانه همش دلهره دارم بچه ام عیبی داشته باشه با کوچکترین تغییر وضعیت در بچه ام علائم رو تو گوگل سرچ میکنم و غصه میخورم .
نمی دونی با دیدن این تاپیک چقدر حالم عوض شد همش فکر میکردم فقط خودم اینطوری هستم ولی حالا دیدم تنها نیستم ...
واقعا باید به خاطر بچه مون سرپا باشیم ،بچه یه مادر شاد و پر انرژی می خواد

من یه زندگی رو نظمی داشتم.ولی الان هیچ
باهاش کنار امدم تا بچه شبو روزشو پیدا کنه

درست میشه گلم...هممون ی جوریم
گاهی نمیتونم آبم بخورم

مطمئن باش زود ب حالت قبل برمیگردی .اولش همه همینطورین نگران نباش

بعد دو ماه من یکم تونستم نفس بکشم

فقط وقتی ک میاری بچه خوابه غذاتو آماده کن به کارای دیگه نمیخوا برسی تا چله دربیای بهتر میشه بچه و حال خودت

عزیزم منم هم مثل تو هستم نگران نباش ب مرور زمان همه چیز برات عادی میشه باید صبور باشی منم اصلا روحیم خوب نیست ولی بخاطر بچه هام باید تحمل کنم چون چاره ای نداریم

من هنوزم بعضی وقتا کم میارم
یه چیز طبیعیه فق به مرور یکم عادت میکنی