به مناسبت تولد پسرم این متن تو وبلاگ خانوادگی منتشر کردم

۳۶۴روز و ۱۴ ساعت و پنجاه دقیقه پیش 

تو اون ساعت ها که واقعا راه رفتن نشستن دراز کشیدن و حتی حرف زدن برام سخت ترین کار دنیا بود ثانیه به ثانیه رو میشمردم تا به وصال برسم انقد دلم میخواست زودتر ببینمش وبغلش بگیرم چقد می ترسیدم که چه اتفاقی قرارها بیفته یک دنیای ناشناخته پیش رو داشتم 

حس عجیبیه یک سال گذشت اونم به سرعت برق و باد

مادر شدم...

تک تک لحظاتی که گذروندیم تو این یکسال همه از جلوی چشمم رد شد،از اولین تماس پوستی اولین گریه ها اولین خنده اولین شیر خوردن اولین پی پی اولین نگاه اولین بغل اولین ماما گفتن اولین نشستن ،پاشدن،غلت زدن ،غذا خوردن و....

تک تک اولین ها جلوی چشممن،واقعا تو این یکسال خندیدیم با خنده هایش و غمگین شدیم با گریه هاش...

آخ از رفلاکسش که تا۷ماهگی شدید بود،از کولیکاش که کم بود اما با گریه هاش جونمو میگرفت،از باد شکم دراوردنا،از صدای سشوار ها،از گهوارش،از تو بغلم تکون دادنا تا بخوابه،از تلاشم برای آروم کردنش از آروغ گرفتنا

خدایا شکرت از سال پیش تاحالا چه لحظات نابی رو تجربه کردیم چه احساساتی رو چشیدیم چقد از ته دل خندیدیم،خدای مهربونم شکرت که مارو لایق داشتن این پسرک شیطون دونستی.

چقد دلم برای نوزادیاش تنگ شده چقد دلم برا این روزهای تنگ میشه
بقیه متن پایین

همش قشنگ بود جز اولین پی پی🤣

قدم برداشتن ها دندون درآوردن ها واکسن ها آخ که کدومو بگم ...
یه بغضی دارم نمی‌دونم خوشحال باشم که این لحظاتو گذروندیم یا ناراحت که تموم شدن...
همسر عزیزم ازت ممنونم برای تک تک همکاری ها شب بیدار موندن ها خوشحالم که این احساسات رو با تو تجربه کردم،دوستت دارم
لازم به ذکر آقا پسرم دو شبه که مستقل می‌خوابه و این مهمون کوچولو برای همیشه از اتاقمون کوچ کرد ...
یروز همین جوری از خونمون کوچ میکنه...

اخی چ قشنگ بود 😍🥺

وای دلت اومد جداش کرد مستقل بشه

عزیزم خیلی قشنگ بود😍❤️

ماشالله خدا حفظشون کنه