مامانهای گل من یه مدت نبودم بعضی دوستان در جریان یه عمل داشتم
مادر بودن دنیای عجیبی از وقتی فهمیدم عمل دارم به پسرم نگاه که میکردم میگفتم اگر من نباشم کی این عشقم بزرگ می‌کنه زار زار گریه میکردم زار میزدما البته وقتی نبود خونه یا خواب بود الان یک هفته از عمل گذشته درد زیادی داشتم از سزارین خیلی سخت تر بود خیلی الآنم درد دارم اما خدارا شکر میکنم برگشتم
توی اتاق عمل یه آقایی بود نگرانی را از چشمهام‌خوند گفت دخترم چرا نگرانی گفتم بچم چهارسالشه من نباشم دوباره داشت گریم میگرفت گفت ببین تو باید باشی و سلامت باشی تا بتونی مواظب پسرت باشی پس الان فقط به خودت فکر کن نه هیچ کس دیگه رفتی خونه خوب استراحت کن بچه مادر سالم میخواد چقدر حرفاش دلنشین بود تا آخرین لحظه هی میومد سراغم و حالم میپرسید از استرسم چقدر این مرد کم کرد خدا عمر با عزت بهش بده
ولی واقعا مامانهای گل ما عاشق بچه هامونیم ولی باید باشیم که این عشق بهشون بدیم ما نباشیم عشقیم نیست پس مامان خوشگل اول مواظب خودت باش بد اون جگرگوشت

مقالات مرتبط

سوال های مرتبط