مامانا بیاین کمک







اون برادر شوهرم بود که باهاش قهر بودیم
الان مشکل قلبی پیدا کرده بیمارستان بستریه
یه جاری هام با هم خوبیم
پیامم داد ک میخوایم بریم ملاقاتش شما هم بیاین و دنیا ارزش نداره یه موقع ی اتفاقی میوفته براش
منم گفتم ابدا من نمیام باهام خیلی بد کردن و هیچ پشیمونی درشون نمیبینم که بخوام کوتاه بیام هر روز پررو تر و حق به جانب
به شوهرمم گفتم جلوت نمیگیرم با اینکه به ضررمه اگر بری منو کوچیک کردی ولی میخوای برو
اونم گفت برو بابا فقط دیشب زنگ زد به باباش ک جواب نداد بعد زنگ زد به داداشش احوالش پرسید
شما جای من بودین میرفتین
گفتم گیرم من اصلا برم اگر شروع کرد دق و دلی مریضیش سر من خالی کنه گفت کی اصلا به تو گفته بیای
چون آدم فوق العاده بیشعور و کینه شتریه
۲۰ سال با باجناقش قهره
با هر کی قهر کنه ۱۰ سال ۲۰
برای کربلا مادرشوهرمم اصلا نیومد اونجا دعوتش کردن هم نیومد
گفت چرا پدر و مادرم شخصا ازم خداحافظی نکردن رفتن در خونش اون نبود.

چون اخلاق گندش میدونستم، ابدا نمیرفتم

من باشم میرم اما در حد ۱۰ دقیقه ،با شوهرتم برو که تنها نباشی گیرت بیارن ، همیشه میگم آدم بره موقع مریضیشون مه مپقع مرگشون روش بشه پا بذاره

منم مصل توام خیلی کینه ای ام اگه کسی اذیتم کنه تا لحظه ی توی قبرم نمیبخشمشون.. ولی تجربه نشونم داده وادنای اطرافموکه دیذم همه هزار رنک و دو رو شدنه و همونا هم زندکیو بردنه و من فقط با ابنکارم خودم اذیت کرذم وفکرم درکیر میشه فقط وفقط. بنظرم برو ده دیقه س ملاقات فردا اکه برادرشپهرت ن الان روزی بمیره شوهرت هر چقد هم کینه شتری باسه میکه تو بودی... مقصر همیشه ماییم. مردا هیچوقت خانوادشونو بخاطر زنشون ترک نمیکنن هزا که عاشق پیشه باشن.

گلم اون کینه ش شتری من نمیدونم چی بود بینتون ولی شما کینه ت شتری نباشه گلم امیدوارم از ته دل ببخشییش چون بخشیدن برای آدم های بزرگ است

من باشم نمی‌رم اصلا ابدا
شوهرم می‌فرستم بره
چون بالاخره داداششه
خودمم کوچیک نمیشم

من بودم با همون جمع میرفتم یه سرت سلامت میگفتم با دوتاوابمیوه میومدم چون در آینده زبون من درازه جلوه بهتری داره جلو بقیه ولی هیچ حرفی نمیزدم دودیقه میموندم میومدم

یه بچه خیلی صدمه دیده پست این بزرگسالی هست
عزیزم خودتو درگیر روابط با خانواده‌همسرت نکن
تو اصول مهرورزی و انجام بده بخاطر خودت
دیگه اون نفهمی کرد بسپار به خدا

متاسفانه من هم کینه ای هستم و عمرا کسی که آزارم بده و شخصیتم را خُرد کنه بتونم ببخشم

من بودم پامم نمیزاشتم اصلا نرو بزار شوهرت بره هرچی باشه برادرشه

منم بودم نمیرفتم
قبلا خیلی ساده بودم بدی دیگران با خوبی جواب میدادم اما الان نمیتونم
سر اینکه خانواده همسرم حتی برای دنیا اومدن پسرم ی زنگ بهم نزدن گفتم حتی اگه بمیرن تو مراسمشون نمیرم

نه من ک عمرا تو این موارد بخوام پیش قدم شم
اونم کسی ک بهم بی احترامی کرده باشه

من درکت میکنم واقعا نیمدونم چی بگم چو ن من داداشم اینجوریه باهاش قطع رابطه ام خودش ک ب همه گفته تااخرعمرش نمیخواد اشتی کنه گفته واسه مرگمم نیاد منم نمیرم مریض بشه درصورتی ک خودش دعوا راه انداخته ابروم جلو خونواده شوهرم برده کتکم زده بعد رفته شکایتم بکنه من بازم کوتاه اومدم کاریش نداشتم بخدا سپردمش اگه میتونی بخاطر رضای خدابرو و ی ده دقیقه بیا فقط بخاطر خدا وگرنه اینالیاقت ندرن

همسرت کینه شتری شما هم که می‌خوای نبخشی و قهر باشی وای به حال بچه‌ها آینده چی میشن خدا می‌دونه به همدیگه هم رحم نخواهند کرد

با منم خانواده همسر جان خیلی بد کردن ولی من همه رو بخشیدم و برگشتم الان هم با هم خیلی خوبیم واقعاً دنیا ارزش نداره
این موضوع را زمانی متوجه میشیم که دیگه زمان گذشته چون خودمون نیاز به بخشش خدا داریم پس باید دیگران را ببخشیم تا خدا هم ما را ببخشه