خانواده من توی شهر دیگه زندگی میکنن و ماهی یبارمیبینمشون.پسرم دوستشون داره و اوناهم به مهدیار خیلی محبت میکنن منتهی چون اکثر مواقع منو مهدیار تنهاییم و همسرمم سرکاره و هیچ وقت کسی نیست که بچه رو پیشش بذارم این شده که کلا به من میچسبه البته که اضطراب جدایی هم همچنان داره.هرموقع میرم خونه پدرم مهدیار هم بازی و شلوغکاری میکنه و هم خیلی بهونه میگیره جیغ میزنه پدرمو درمیاره هیچکس از پسش برنمیاد جز منو باباش اینه که تصمیم گرفتم اگه خواستم برم خونه پدرم باشوهرم باشم که بهم فشارنیاد بخاطربچه
حالا امروز مادرم میگه خب تا کی میخوای اینجوری کنی وایسی تا باشوهرت بیای اینجا و بری دیگ بدون شوهرت نمیای،این بچه عادت میکنه و با آدما ارتباط نمیگیره ها
میگم نکنه واقعا همینطور بشه؟🤦🏻‍♀️

درست میگه
زیادتر برو تا بهشون عادت کنه

درست میگه کم کم برو بزار عادت کنه،همین ک بغل توباشه ولی تومحیط جدید با ادمای جدید باشه کم کم بهترمیشه،یکم سخته برات ولی برو.شرایط منم همینه هربارجای میرم پشیمون میشم چون کارای خطرناک میکنه بغل کسیم نمیره اصلااااا،ولی میرم ک اوکی تربشه.سنش کمتربود ک گریه میکرد میترسید ازبقیه

منم پسرم کوچک بود خیلی وابسته بود. بنظرم هوا خوبه میتونی بیرون ببر با بچه های دیگه ارتباطات بگیره و خونه مادرتون و یا هر جا رفتید چند اسباب‌بازی های خودش رو ببر بازی کنه و شما رو کمتر اذیت کنه شاید این طوری بهتر بشه باز نظر بقیه دوستان دیگه رو هم ببین چیه وخودت تجزیه و تحلیل کن که چطور صلاحه

دقیقا منم غریبم ب همین دلیل دخترم خیلی بهم میچسبه

منم شرایط تورو دادم. بچمم همینطوره. خیلی پیش غریبه ها بیقراری میکنه. ولی اگه یه اسباب بازی بهش هدیه بدن خیلی باهاشون رفیق میشه. تو هم یه اسباب بازی جدید با خودت ببر بده مامانت اینا هدیه بدن بهش.