میخوام یه چیزی براتون تعریف کنم آخر سر شما ببنید بخاطر اینه آنقدر عصبی شدم یا نه من روزی که زایمان کردم تو بهترین بیمارستان بودم اتاقvip با امکانات کامل زایمانم عالی بود تا اونجایی که از اتاق عمل آوردند اتاق خودم و گفتن شیر بده هر کار کردیم نه نوک سینه در اومد نه یک قطره شیر تا ۸ساعت نذاشتن به پسرم شیر خشک بدیم گفتن تلاش کن میاد ک نیومد این اولین اعصاب خوردی من بعدی ساعت ۲که وقت ملاقات شد ۳۰نفر اومدن عیادت من مثلا انقد حرف زدن و از این طرف مامانم و مادر شوهرم در حال پذیرایی بودن ک کلا صدا موند تو سرم بعد اومدم خونه انقد مهمون اومد که مجبور شدم تو اتاق بخوابم که یه مقداری نسبت به پذیرایی سردتر بود مدوام عرق میکردم و خشک میشد اصلا انگار شلنگ ابو بهم وصل کرده بودن خیس میشدم کلا اینم بعدی بعد ۱۰روز رفتم خونه مادرم اونجا بابام از ۶صبح تلویزیون با صدای بلند روشن می‌کرد و تو گوشیشم دائم اهنگ یا اینستارو نگاه می‌کرد مامانمم چون بچهها شو تا دو سه ماهگی مادربزرگا کمکش کردن تجربه نداشت و هیچی بلد نبود ونمیتونست خوب مراقبت که همه کارشو خودم کردم از شدت استرس هیچی نمیتونستم بخورم کلا به خودم نرسیدم الان بعد گذشت ۱ونیم از زایمانم هنوزم صبحا با درد پشت از خواب بیدار میشم اعصابم فوق العاده ضعیف شده از صبح تا شب هم با بچه تنهام حس میکنم کم کم مغزم داره از بین میره وافعا دلم نمیخواست اینجور باشه ولی شده و خیلی ناراحتم

و منی ک در غربت تنهایی سزارین شدم و فقط شوهرم کمکم بود ،بچه اول ،بدون تجربه چی بگم🥲

والا شرایطت همچین بحرانی هم نبوده هممون این چیزا رو تجربه کردیم
شاید کمبود ویتاین داری

منم خیلی روزای سختی گذروندم ولی گذشت

تقریبا شرایطت مثل من بوده غیر از مهمون اومدن
فردای زایمان همه منو تنها گذاشتن و رفتن پی کارشون
حتی پوشک بلد نبودم عوض کنم زدم تو اینترنت
خودم یه عالمه لباس بیمارستان و ... شستم و با شکم پاره رفتم پهن کردم
هیچ مسلمونی تا ۱۰ روز یه کاسه سوپ برام نیورد
بچم سینه نمی گرفت به جای کمک کردن هی میگفتن بلد نیستی

کولیک و رفلاکسم بماند

خلاصه که گذشت سخت هم گذشت ولی بدون تنها نیستی
منم از اطرافیانم ناراحت و عصبانیم
وقتی میخوان ادای مهربونا را با بچم دربیارن کفری میشم و تو دلم فحششون میدم

عزیزم حق داری شرایطت خیلی بد بود خصوصا اون اوایل زایمانت😵‍💫😵‍💫😵‍💫 ولی منم شرایطم مثل شماست مامانم نزدیکم نیست کار همسرمم زیاده دیر میاد خونه خودممو دخترم و تمااااام کاراش دکتر بردنش بیرون رفتن خرید کردن مریض شدن همممه چی ، منم یکم اعصابم ضعیف شده ولی الان فکر میکنم خدا منو یه مادر قوی دیده که بار صفر تا صد بچه رو دوش خودم گذاشته ،نمیگم عصبی و ناراحت نباش ولی سعی کن تو خونه آهنگای شاد بذاری و اگه شرایطشو داری به پسرت برید بیرون دور بزنید حال و هوات عوض میشه

عزیزم این ضعیفی اعصاب طبیعیه به خصوص الان با بچه کوچیک خونه نشین شدیم این فصل جایی هم نمیشه رفت ولی من بهار و تابستون کلا با دخترم بیرون بودم دوتایی الان که هوا سرده خونه هستم اعصاب خودمم ضعیف شده

عزیزم هر کسی شرایژش
فرق می‌کنه می‌دونم دوران حساسیه
اما من وقتی بچم بدنیا اومد ۴ روز بعدش شوهرم از پله ها پرت میشه پایین و چهار ماه تو خونه پدر شوهرم بودیم پرستاری
میکردم ازش و من همون ۴ روز اول استراحت کردم تا دو ماه شوهرما میبردم فیزیوتراپی