تجربه بارداری (پارت ۱)
سلام چند روز پیش داستان مامان برسام رو خوندم و من هم ترغیب شدم داستانمو بنویسم اما من شاید دست به قلمم خوب نباشه اما به بزرگواری خودتون ببخشید اینجا مینویسم تا هم بمونه یادگاری اینجا هم یکمی درد و دل کنم سبک شم.
خب بریم تعریف کنم از روز اولی که متوجه شدم باردارم،
حدودا ۱۲ فروردین۱۴۰۳ بود که من و همسرم از شهرستان خونه مادر همسرم برگشتیم خونه و من شک کرده بودم که ممکنه باردار باشم،به همسرم گفتم برو بی بی چک بخر،آوردو تست کردم مثبت شد،دوتامون گفتیم نه شایدی اشتباه شده مجدد همسرم رفت یکی دیگ خرید آورد رفت بیرون خریدای دیگه رو انجام بده مت تو این فاصله تست و انجام دادمو مثبت شد یهو انگار شک شدم دست و پام یخ شد و میلرزید نمیدونم چه حالی بود اولین بار بود این حسو داشتم نه خوشحال بودم نه ناراحت یه جورای استرس داشتم از اینکه مسئولیت سنگین و سختیه و راه طولانی و پر ماجرایی در راه دارم،اینم بگم بیشتر میترسیدم چون من سابقه پانیک داشتم(پانیک یه نوع واکنش عصبیه که وقتی ناراحت میشم یا استرس بد و شدید میگیریم احساس خفگی همراه با تهوع بهم دست میده و هر لحظه احساس میکنم میخوام بمیرم) وقتی این حالت میشدم حتما باید میرفتم بیمارستان تا بهم سرم و ارامبخش تزریق نمیکردن خوب نمیشدم،حالا ترس این داشتم توی بارداری اگر این حالت بهم دست بده چی؟اتافقی واسه بچم نیافته،به همین دلیل فهمیدم که راه سختی پیش رو دارم.زنگ زدم به همسرم گفتم مثبت شد گفت شوخی میکنی گفتم بخدا جدی میگم دیدم زود اومد خونه ...

مقالات مرتبط

سوال های مرتبط