وای امروز به قدری عصبی بودم و خسته خدا میدونه ،چطوری تحمل کردم گذشت روز …از صبح لنیا رو دنده نق بود فقط ،آنقدر بهانه گرفت مدام میگفت بغلم کن،از طرفی داشتم وسیله جمع میکردم برا سفر آخر هفته ،از طرفی داشتم وسایل هفت سین آماده میکردم ،آنقدر گریه کرد که الان فک میکنم مغزم سوت میکشه ،آخر گرفتم نشستم ،دیگه ۹ شب خوابید تا الان تند تند کارام کردم گفتم بشینم چای بخورم دوباره بقیه انجام بدم ،بچه های شما این مدلی شدن ؟چرا بعضی روزا اینجوری میکنن ،فقط زیر لب کل روز گفتم خدایا آرامش و صبر من زیاد کن ،ک

من پسرم وقتی دندون میخاد در بیاره تا یک هفته همینجور نق میزنه و نمیخابه و همش کلافس

وای پسر من سه روزه منو ب جنون رسونده از صبح ک پا میشه تا شب هر جا میرسه سرشو میزاره زمین چشاشو میبنده از بی خوابی گریه میکنه تا میزارم رو پام ک بخابونم جوری جیغ میکشه انگار دارن کتکش میزنن یکسره اب دهن میریزه دندون داغونش کرد

حق داری خیلی سخته

بنظرم هر وقت دخترت این شکلی بود به این فکر کن که لابد بچه اون روز یه چیزیشه که انقد بهت میچسبه یا شبش خواب دیده یا از یچیزی که نمیدونی ترسیده یا اصلا اون روز حس امنیت نمیکنه و با تو ارامش میگیره. اون روز هر کاری داری رو رها کن و به بچت برس باور کن مسافرتت رفته میشه هفت سینت چیده میشه و تو بعدها یادت نمیاد اصلا که چجوری انجامشون دادی ولی اگر ذره ای به بچت نرسی برای انجام دادن کارها، این بی توجهی هر چند کوچیک رو اینده بچت تاثیر میذاره اگر اینطوری نگاه کنی شاید بتونی با صبر بیشتری اون روز رو برای خودت و بچت روز بهتری بکنی چون اون بچه جز تو منبع ارامش دیگه ای نداره و جز تو پناه دیگه ای نداره

به سلامتی کجا میرین؟