سلام . من سر تربیت بچه با شوهرم به اختلاف خوردم جوری که دلم میخواد اصلا خونه نباشه
شوهر من خانواده ی به شدت سخت گیری داشته ترکیب یه پدر شدیدا وسواسی و یه مادر به شدت مضطرب و ترسو
الان خودش سی سالشه به شدت مضطربه و همه چیز رو به کام خودش تلخ میکنه تو زندگی همیشه من مجبورش میکنم به انجام کارها وگرنه از دست زدن به هر کاری می‌ترسه
خواهرش ۲۵ سالشه عرضه یه تاکسی سوار شدن تنهایی رو نداره باید باباش ببره و بیارتش حرکات و رفتارش عین افسرده هاست
با این‌که‌ خانواده به شدت پولداری دارن ولی همیشه خدا حالت افسردگی دارن
پدرش نفری یه خونه به هر کدوم داد به قرآن اصلا اینا حتی یه لبخند نزدن چه برسه به ذوق کردن
حالا خودشم یکسره از بچه ایراد میگیره
به خدا پول تو جیبش هست زیادم هست بچه یه چیزی میخواد میگه نه اینو نمیخرم اون لحظه دلشو میشکنه
یا هرکاری این بچه بکنه یکسره ازش ایراد میگیره
جوری شده که دخترم اصلا ازش خوشش نمیاد
الان اومدیم کیش
به خدا یه لحظه باهاش تنها میمونه برمیگردم میبینم دخترم داره با گریه دنبال من میگرده تند تندم غر میزنه که آره گند زدی با بجه تربیت کردنت
انقد تو بجگی کتک خوردن که فکر میکنه بجه داری یعنی با کتک بزرگ کردن
من اعتقادم اینه نه باید خیلی سخت بگیری نه خیلی شل سر همینم دخترم هم باهام دوسته هم ازم حساب میبره
مادر پدرشم همینن تا بچه رو میبینن یکسره دنبال اینن‌ ازش ایراد دربیارن
خسته شدم از اینهمه جنگیدن
زندگی و کودکی بچه رو زهر مارش میکنن بعد بزرگ میشه شروع میکنن به بذل و بخشش کردن که مثلا ننه بابای خوبین

عزیزم بهترین کاری که میتونین انجام بدین همسرتون رو راضی کنین برن مشاوره، کتابی که آرزو میکردین کاش پدر و مادرتون میخوندن ، اونجا میبینین که دست خودش نیست تو ناخودآگاه ذهنش که باید مثل پدرم باشه، عزیزم رابطه پدر و دختر خیلی مهمه، دختری که با پدرش رابطه خوبی داشته باشه تو آینده آرامش بیشتری داره، به تنهایی بدون کمک مشاور برات سخته که متقاعدش کنی

منم همین داستانها رو دارم و همسری دارم که برای اینکه بچم کاری رو انجام نده میترسونتش . و این کار بشدت وحشتناکه
مثلا توی رانندگی هوا سرده میخواد پنجره رو پایین نده میگه اگه پایین ندی یهو هاپو میاد تو رو میگیره از پنجره ومیبره . بچمم گریه تا یکساعت و توی ذهنش می مونه که هاپو چرا اینکارو میکنه و من باید انقدر توضیح بدم که نه مامان جان برای اینکه هوا سرده بابات میگه که پنجره رو پایین ندی . کلا اعتماد به نفس بچه رو میرسونن به زیر صفر . دیگه میترسه ششیشه رو پایین بکشه

چقدر شبیه منی با این تفاوت که خانواده شوهر من فقیر هستن وشوهرمم عصبی اصلا نمیشه واسه کاری مجبورش کنی واسه همین قشنگ گند زد به آیندمون چون از همه چی ترسید وترسوندنش تا منم حرف میزدمو میخواستم کاری کنم از ترسو ناامیدی خودشو خانوادش واینکه شوهرم کتکم میزد منم ساکت میشدم الانم جوری شده هرماه برا نون شبم محتاج اینو اونیم

خوب تو خانواده مذهبی بزرگ شدن اون هم که گفتی عرضه سوار شدن تاکسی نداره عرضه نیست اجازه هست مثلا فکر الان عرضه سوار شدن تاکسی رو داره دخترها چی شده با احترام خیلی خانواده مذهبی دوست دارم تمیز وپاک هستن ولی غژ زدن شوهرت هم درک میکنن حرف بزن

حتما پیش یه مشاور خوب برو یا انلاین صحبت کن.و تو برای تربیت بچت باید از راه درستش شوهرتو درمان کنی

اهمیت نده کاری ک به صلاح بچته ومیدونیو انجام بده اونا مشکل دارن و بیمارن تو حرصشو نخور زیاد مخل نده به کاراشون الکی خودتو پیر میکنی
بقول عمم صبح ک بیدار میشی یه قرص به من چه بخور و زندگیتو بکن

کاملا درکت میکنم
یکی هم من دارم
همش میگه لوسش کردی
همشون یه چیزیشون میشه
مال من مامانش می فته سرکار پشت هم بچه ردیف کرده اینم اولی بوده کلا غیب شده بین بقیه فکر کن ۶ سالش بوده بچه دوساله میدادم دستش ببره چند تا خیابون بذاره خونه مادربزرگش که مامانش و با بقیه خواهر و برادرانش بره سرکار 😐تازه تا میگی مادرش با افتخار میگه من هرکس هرکاری کرد نرم سرکار اما من اهمیت ندادم چسبیدم به کارم
ریده تو تربیت بچه هایش همشون عقده ای و آواره بودن بعد افتخارم می‌کنه
حالا خوبه پولدارن مال تو اینا که جون به عزراییل نمیدن آب از دستشون نمیچکه برم تو خیابون صد سال تشنه باشن یه آب نمیخرن