خانما الان پسرم بيست روزشه هنوز ميترسم خودم حمومش كنم همش مامانم ميشورتش خيلي هم شبا بي قراره صبح ها دو ساعتي ميدم دست مامانم كه بتونم يكم بخوابم عملا هيچ كاري نميرسم انجام بدم ، غذا درست كردن كه همش مامانم فقط هرازگاهي لباسام وقت ميكنم بشورم
اين وضعيت تا كي اينجوره؟ ميخوام تا يك ماه ديگه برم خونمون كه شهر ديگه اي اونجا دست تنهام كسي نيست ، خيلي ميترسم كه برم از الان استرس دارم

ببین از الان ک پیش مامانتی کم کم شروع کن ک راه بیفتی
و بعدا بهت فشار نیاد
مثلا روزی یکبار خودت بشورش
روزی یکی دوبار خودت پوشکشو عوض کن
روزی یکبار خودت لباسشو عوض کن

منم دقیقا شرایط شما رو داشتم ۲۸ روزگی دیگه خونه خودمون تنها شدم یواش یواش عادت کردم البته پرسیدی وضعیت تا کی اینجوریه فک کنم حداقل یه سال اینجوریه تا یه ذره بچه بتونه بشینه خوابش تنظیم شه و اینا، الآنم که دخترم دو ماهش تموم شده با همسرم میبرم حموم، غذا اینام که کمتر از قبل بدو بدو وقتایی که خوابه میپزم، عملا تمام کارم بچه ست هیچ‌کار دیگه ای انجام نمیدم ده روز یه بار چند ساعت با شوهرم خونه رو تمیز و جارو میکنیم، یه رب شبا وقت میکنم یه دوش بگیرم اینجوری دیگه، ولی خوب خدا به آدم صبر و تحمل میده از پسش برمیایم

نگران نباش راه میفتی
منم همینجور‌م
الان کمک میگیرم تا پیششونم ولی تا نیستن خدا توانشم میده
الان راحت حمومش‌میکنم میشورمش همه کاراشو خودم میکنم