در اینکه داستان این فیلم مسخره س که شکی نیس کلا کاری ندارم🤔
ولی به نظر من اصلا درست نیس که ادم ضعف های زندگیشو
اینکه مامان خوبی نداشتم بابام بد بود بابات اینطوریه عمو باهامون این کارو کرد داداشم اینجوری شد من نمیخوام مث اونا زندگی کنیم😭...به بچه هامون بگیم
نظر شخصی منه من دلم نمیخواد هیچوقت بچه م از اینکه این موضوعات باعث شکستای من شده باخبر بشه🥺
چون بچه م نمیتونه اتفاقای قبلو برامون درست کنه ،فقط میره تو فکر که این بد....اون بد...😑
یه ضعف تو وجودش اتفاق میوفته 😓
همش ازشون میترسه😥
یا همش از اون اتفاقا میترسه
مثلا بگیم بابام منو میزد.چه هم هر وقت بابامو ببینه یا همون اول میترسه یا با یه داد که اصلا هم قصد دعوا نبود یا بچه منم نبود خودشو میکشه کنار که مامانم میگفت میزدش شاید منم بزنه.😢
این لرزشایی که تو قلب بچه ها ایجاد میشه خییییلی خطرناکه😢
.
.
من اگاهی خییییلی زیادی برای تربیت بچه م ندارم ولی میتونیم عبرت بگیریم از خودمون که چه چیزهایی باعث شد خودمونم تو بچگی یه ترسایی ندونسته از سمت پدر مادرامون بهمون منتقل بشه🙁
و سالها تا الان اون ترسا اون اتفاقای بد یا اون بی اعتمادیایی که نسبت به اطرافیان داشتیم که هیچوقت هم بهمون لطمه نزد ولی فقط تو سرمون بود چون یه بزرگتر بهمون از ضعفاش گفته بود 😢

موافقم

این صحنه از فیلم به ما یادآوری می‌کنه که صداقت در خانواده چقدر می‌تونه دو لبه باشه: از یک طرف ایجاد اعتماد و فهم مشترک، از طرف دیگه ممکنه فضای روانی کودک رو سنگین کنه.

زن و شوهر رفتن دنبال عشق بازیشون ..بچه ام مونده این وسط

چه فیلمیه؟ موضوعش همین بود که گفتی؟

این روایت در عین تلخی، می‌خواهد بگوید تجربیات تلخ والدین—اگر به درستی منتقل شود—می‌تواند الگویی برای آگاهی و مراقبت در نسل بعد باشد؛ مشروط بر اینکه کودک را «محک فشار» قرار ندهد، بلکه مثل «چراغ راه» در اختیارش بگذارد.

افرین خیلی قشنگ گفتی حتما منم اینکارو میکنم.حتی اگه بدترین خانواده رو هم داشتیم نباید بگیم..

حق🤌🏻

از فیلم ترکیه ایا بدتره چقد بد که همه چیو عادی کردن تو ابن فیلم