من هروقت میام سراغ کمد و کشوهای دخترم دلم میگیره خیلی زود داره بزرگ میشه فک نمیکردم انقد زود دلم برای کوچولو بودناش تنگ بشه🥺
با همه ی سختیاش و دردسراش و اذیت کردناش خیلی دوران شیرینی بود قبل یکسالگی ولی قدرشو ندونستم همش دنبال این بودم که وزن بگیره و تپل بشه ولی هم خیلی بدغذاس و همم فک میکنم ژنش به خودم رفته تپل شدنی در کار نیست فقط خودمو بچمو همسرمو زیادی اذیت کردم🥲
از این به بعد دیگه نمیخوام به تپلی شدنش یا وزن گرفتنش فکر کنم شاید بهتر شد و غذاخوردنشم بهتربشه
از این به بعد میخوام لذتشو ببرم لذت قدکشیدنش راه رفتنش اذیت کردنش
دیگه اذیتش نمیکنم به خودش میذارمش تا بهتر بشه🥲
این عکس لباسی ک گذاشتم خیلیییی نخودی و ریزه میزس تو عکس بزرگه ۲۲روزش که بود تنش کردم اولین عیدی ک به دنیا اومده بود
دوساعته نشستم سرش مثل دیوونه ها های های گریه کردم😂🥲

مقالات مرتبط

سوال های مرتبط