چندروز پیش اتفاقی یه پیامی دیدم ک راجب یه خانومی بود ک اسم پسرش عماد و بچه مریضه اون روز تا حالا آروم وقرار ندارم شبا قبل خواب میرم پیامش میبینم و میشینم گریه میکنم ای کاش هیچ وقت نمیدیدم من خیلی آدم ضعیفی هستم اون مادر من حتی لیاقت اسم دار ندارم مادر فقط اونه ک تواین چند وقت تونسته به اینجا برسه‌‌.واقعا نمیدونم چی بگم چند شبه آرامش ندارم.فقط میگم خدایا هیچ خواسته ای ازت ندارم فقط این بچه سالم برگرده خونه هیچ آرزویی ندارم فقط اینا برگردن خونشون همین

منم همش براش گریه میکنم خدا نجاتش بده من ک قلبم درد میگیره از غصش

چیه منم کنجکاو شدم چیشده کجارفته

من هرچی پی گیر شدم نفهمیدم جریان عماد چیه میشه کسی برام بگه چه جوری مادر عماد رو دنبال کنم

دقیقا فکر ذهن منم بهم ریخته هی میرم نگاه میکنم منتظر معجزه ام بگه خوب شده

عزیزم تو آدم ضعیفی نیستی ،اتفاقا بسیار دلسوز و مهربونی ک ناراحت اون بچه ای

الهی الهی