پناهِ من، امروز ۷ ماهه شدی...
هفت ماهه که اومدی توی آغوشم، هفت ماهه که قلبم یه‌نفره میزنه فقط برای تو.

تو اومدی و دنیا رو عوض کردی. تو با یه خنده، یه چشمک کوچیک، حتی با گریه‌هات، کاری کردی که من قوی‌تر بشم، صبورتر، عاشق‌تر...
هر روز داری بزرگ‌تر می‌شی و من با چشم‌هام دارم معجزه‌ی رشدتو تماشا می‌کنم.
دیگه بلدی بخندی، قهر کنی، خودتو بندازی عقب، دالی‌موشه بازی کنی، بخوای فقط مامانت باشه... و من؟ هر لحظه‌ام پر از توئه.

پناه جونم، نمی‌خوام فقط دختر خوب و آرومی باشی، می‌خوام دختری باشی که خودش رو بشناسه، صداشو بلد باشه، از چیزی که هست خوشحال باشه...
مامانت همیشه کنارت می‌مونه، توی همه افتادن‌ها و بلند شدن‌ها...

هفت ماهگیت مبارک دختر قشنگم
مامان همیشه عاشق توئه، چه بخندی، چه گریه کنی، چه بخوای بغلم باشی، چه بخوای مستقل باشی...


بماند به یادگار از ۲۴ اردیبهشت سال ۱۴۰۴😍

مقالات مرتبط

سوال های مرتبط