برعکس همه میگم کاش این روزها زودتر بگذره
مغزم دیگه کشش نداره
همیشه خدا ی چیزی برای غر زدن و گریه کردن داره
دیروز فرش اتاقشو به باد داد نشستم فرش شستن
امروز ی لیوان شربت ریخت روی روتختی باز رفتم شستم
فردا چیکار میکنه خدا میدونه
عین موش توی خونه میگرده
اونی ک به دیوار وصله بده
زیر تخت اینو بده
اونو بریز
اینو خالی کن
خرید هم میریم تا ی ساعت بعدش گریه س ک تو هرچی خریدی همین الان باید باز کنی
هیچ قانونی سرش نمیشه
بهش هم بگم نه و توضیح هم بدی
عصبی میشه شروع میکنه وسیله پرت کردن
این هفته چهار تا اسباب بازی هفتصد تومنی خورد و خاک شیر کرد
امروز هم ظهر دو ساعت خوابیده
تا بخوابه باز برنامه داریم
واقعا دیگه توان ندارم
دختر دار شدیم نه تنها شیرین زبونی ندیدم همه ش غر بود و گریه و نق

به نظرم باید هرچی خاست بهش ندید و بذارید گریه کنه و بی محلی کنید
چن بار ببینه ب خواسته اش نمی‌رسه دیگه اینکار رو نمیکنه
چن الان فهمیده تا بخاد گریه کنه براش انجام میدید
هر چه قدر گریه کرد اصن بی محلی کنید حتی نشون ندید ک اعصابتون خورد شده

اینبار باردار شدی خونه بمون فقط بخور و بخواب .باور کن اینا همش تاثیر استرس و کم خوابیای خودته
حالا نمیخوام تعریف دخترم رو کنم ولی ببرمش بیرون چیزی بخرم تا خونه بازش نمیکنع

تو اینترنت بزنید میاره برای آرام شدن فرزند

عزیزم،شما باید با مشاور صحبت کنید و طبق گفته های اون،رفتارتون رو با دخترتون تغییر بدید تا درست بشه.
بخدا مشاورها یه چیزای کوچیکی رو میگن بهمون که به نظر خیلی پیش پا افتاده میارا،ولی اینقد جواب میده که نگو
من تجربه اش رو سر بچه اولم داشتم

دقیقادختر منم همینه

امروز رو‌سفره ناهتر از بس چی پرت کرد عصبی شدم زدمش متاسفانه بعد سه تایی با باباش رو‌سفره گریه کردیم کار هر روزشه مرقم گرفته

پسر منم همینه عصبیم کرده بخدا ی لیوان آب خوش از گلوم پایین نمیره ن ی حموم درست حسابی ن حتی ی دسشوی

دعا برای فرزند هست بنویسید بزارید همراهش ببینید درست نمیشه

دختر منم همینه ، شبا حس میکنم مغزمو با چرخ گوشت دستی چرخ کردن ، سرم دیگه از صدا و نق زدناش پره
هر ده دقبقه یه بهونه داره برای جیغ کشیدن و قشقرق به پا کردن
از طرفی نیمخوام دل به دلش بدم از طرف دیگه ام با هیچی حواسش پرت نیمشه و یادش نمیره، مرغشم ی پا داره

فقط نق میزنه و لج میکنه
تمامه این کارای تو مخش به کنار ، شب بی قراریاشم به کنار
منم دوست دارم زودتر بشه دوساله دیگه ، واقعا مغزم دیگه کشش نداره

عزیزم درکتون میکنم ولی واقعا همه ی اینا میگذره،
ی روزایی واقعا خسته میشیم و کم میاریم،
حتی شاید سرشون داد بزنیم و دعوا شون کنیم
اما من وقتایی ک پسرم اینطوری شلوغ کاری می‌کنه و من ب مرز انفجار از عصبانیت میرسم، چهره معصومش تو خواب میاد جلوی چشمم
و مدام ب خودم میگم اگر قرار بود متوجه بشه ک بهش بچه نمی‌گفتند

خدا قوت خواهر قشنگم