چقدر خستم و بریدم
چقدر تنهام
حتی وقتی برای خودم و زندگیه خودم ندارم
بعد این وسطا که پر شدم از همه چی میبینم همسرم میگه که خستس و عصبی
راجبه شکاف احساسی و احساس ناکافی بودنی که من بهش میدم میگه و همین منو بیشتر مضطرب میکنه
اینکه روحیه من باعث شده بع این فکر کنه کع اگه ادامه دار باشه و سرحال نشم به جدایی فکر میکنه توی ذهنش
در صورتی که احساس ناکافی بود داره منو خفه‌میکنه وقتی که نه میتونم به خودم برسم کار خوونه تند تند کمر درد و زانو دردم
کی اوضاع عادی میشه که منم حق زندگی کردن داشته باشم
مردا باز سرکار میرن آدم مبیبینن معاشرت دارن رانندگی میکنن
من مغزم و پوست سرم دائما در حالت انقباضه
بعضی وقتا میگم من ماله مادر شدن نبودم
چقدر غمگینم 😔

خب چرا خودتواذیت میکنی؟؟
رک بگم همیشه تمیزبودن خونه مردارو پررومیکنه
من یه وقتایی نتونم واقعاتمیزنمیکنم شوهرم بگه چرا میگم خسته بودم دوست نداشتم حوصله نداشتم بشین براخودت فیلم ببین خوراکی بخر بخور لباس بخر نزار اون ظرافت زنانه ات باکارکردن شدید توخونه ازبین بره
دورازجون ببخشید ولی نزاربه چشم کلفت توخونه بهت نگاه بشه واقعاشرمنده

ببخش ولی همسرت خیلی غلط میکنه ب این فکر کنه
مادر شدی
یکسال طول میکشه بدنت ب قبل برگزده
خواب و خوراک کافی نداری
تفریح نداری تایم تنهایی نداری
تموم دغدغت بچته بچه ای ک از گوشت خون و اونم هست
جای اینکه سعی کنه مادر رو به قبل برگردونه این رفتاررو مکنه؟؟ خونه منم بهم ریخته خودم از بهمن ارایشگاه نرفتم هرماه یکبار رابطه دارم بدنم درد میکنه عصبیم به همه میپرم ولی همسرم صبوری مکنه چون وظیفشع بکنه

درکت میکنم کاملا🥲....منم بخاطر اضافه وزن حالم خیلی بد و به زور کاری میکنم و انرژی همیشگی ندارم بعد زایمان

عمیقا میفهمم چی میگی منم همینقدر خسته‌ام و حال روحی و جسمی خوبی ندارم،خیلی تغییر کردم نسبت به قبل بارداریم و بیشتر وقتا کلافه و بی حوصلم

همیشه ب خودت بگو پسرم ی مامان شاد میخاد نه ی مامان خسته با خونه تمیز...پسرم ی مامان شاد میخاد نه ی مامانی ک به خودش هیچ اهمیتی نمیده...پس من باید ب خودم برسم ب ظاهرم به تفریحم تا شاد باشم و این حس خوبو منتقل کنم ب پسرم.منم همین بودم چندماه اول تا ی روز گفتم ن نمیشه اینجور.دخترم چ گناهی کرده ک باید ی مامان خسته و کلافه رو تحمل کنه..رفتم ارایشگاه قدم اول ب موهام صفا دادم و بعدشم صورتمو یکمی با تزریق فیلر اینا اوکی تر کردم(برای من اراستگی مو و صورت حالمو خوب میکنه)حالا تو هرکاری ک حالتو خوب میکنه حتما انجام بده.برای شروع اینکار خوبه

عزیزم منم مثل تو بودم سه چهار ماه اول کلا بمب ترکیده بود وسط زندگیم ب مرور سعی کردم هم کنار بیام و هم مدیریت کنم...حتما ی وقتایی بچه رو بزار پیش مادر یا مادرشوهر و خاهری...تو مگه خودت یادته ک توی یکی دوسالگی کی سرت داد کشیده کی ن؟توی جواب ها گفته بودی اگ بچه رو جایی بزاری حس اینو داری ک نکنه بدرفتاری کنن.ن عزیزم اینطور نیس.ب فرض هم ک بشه.ازکجا معلوم ماها چقد بدرفتاری شده باهامون توی مهدکودک هایی ک بودیم.انقدر سخت نگیر...تو موظفی ب خودت اهمیت بدی چون پسرت ی مامان شاد میخاد.ن ی مامانی ک خودشو فراموش کرده.

سلام عزیزم منم دخترم هفت ماه و نیمه هست بچه اولم ۷سالشه
با اومدن بچه اول زندگیمون به کل تغییر کرد و این طبیعیه و نباید خودتون رو سرزنش کنید انقدر زود بچه ها بزرگ میشن که میگید کاش از اون دوران لذت کافی برده بودم
مردا با اومدن بچه یه کوچولو حسادت هم میکنن
نباید به کل اون ها رو بزاری کنار
منم الان تو وضعیت شما هستم شاید هم سخت تر چون با بچه کلاس اولی و نوزاد واقعا سخت ترین ماه ها رو پشت سر گذاشتم
اگه مادر یا مادرشوهر کمکتون میکنه یک ساعت بزارید پیششون بچه رو برا خودتون پیاده روی کنید ،ورزش،... یه کار برا حال دل خودت انجام بده که خوب بشه.
وقتی مرد ببینه زن هنوز برا خودش ارزش قائل هست و به خودش میرسه مطمئن باش اونم براتون ارزش قائل میشه

عزیزم 🥲💔بچه میاد خوشیش مال باباهاست و خستگیو مریضیو همه چیش به مامانا میرسه والا من یه بچه اوردم شدم عین پیرزن حالم از خودم بهم میخوره منی که قبل بچه همه منو مثال میزدن تو فامیل واسه خوشپوش بودن و بخودم و شوهرم رسیدن و ولی الانمو میبینم از خودم بدم میاد خیای از همسرم دور شدیم و اون هییییچ‌درکی از من نداره 💔🥲

دقیقا منم به این نتیجه رسیدم هرکسی توانایی مادر شدن نداره
ماها هم خودمون اذیت میشیم هم بچه رو بخاطر روحیمون اذیت میکنیم
معدود افرادی ان که واقعا از مادر شدن لذت‌ میبرن

خیلی سخته🫠

عزیزم حق داری ما زن ها واقعا گناه داریم