مامانا شماهم بچه‌هاتون مریض میشن تا یه مدت افسرده‌این همش گریه میکنید حوصله هیچیو ندارید هیچی نمیخورید با من اینطوریم فقط؟
الان یک هفته بیشتره هر روز چند بار گریه میکنم مخصوصا بیمارستان که بودیم کلا گریه میکردم دست خودم نیست میخام غذا بخورم جون داشته باشم بخاطر ژیوان به زور غذارو میزارم دهنم ولی نمیتونم قورت بدم انگار یه قلپه سنگ بزرگ تو گلومه
پریروز مامانم اومده پیش ژیوان من برم خونه دوش بگیرم یکم استراحت کنم از در بخش اومدم بیرون داشتم سکته میکردم یه خالت اضطراب و‌تپش قلب وحشتناک‌میاد سراغم اصلا نمیتونم اروم شم بدو‌بدو گربه شور کردم خودمو برگشتم بیمارستان ی ثانیه هم نتونستم بشینم چه برسه بخام بخوابم و‌استراحت کنم الانم که از دیروز اومدیم خونه فقط میخوابم نه هیچی میتونم بخورم نه میتونم شاد باشم بچه‌م اومده خونه حالش خوبه کل خونه رو جارو زدم و با صدای بلند گریه کردم حتی نمیتونم باهاش بازی کنم این حالت رو تا یک هفته دارم حداقل
اصلا دوست ندارم اینطوری باشم ولی دست خودم نیست دارم مریض میکنم خودمو. تو بیمارستان بقیه‌ی مامانا رو میبینم اینطور نیستن خلی روحیه‌شون قویه سرحالن و اینا من نیستم
حتی اون موقع که واسه زردی بستری بود دو شب من کل او دو روز نه یکساعت خوابیدم نه غیر چایی چیزی خوردم شیش هفت نفر بودیم تو اون اتاق ولی بقیه میرفتن اتاق استراحت قشنگ استراحت میکردم میخوابیدن یا بچه‌شونو به بقیه‌ی مامانا میسپردن با شوهراشون میرفتن دور میزدن حالشون عوض بشه ولی من انگار غم دنیا تو وجوم باشه فقط اشک میریزم
ینی فقط من انقد خودآزارم؟

اره عزیزم طبیعیه
مادر شدن یعنی همین
من بچم مریض بود سه روز چیزی نخورد منم اون سه روز لب به هیچی نزدم
هستن کسایی که یکم ریلکس تر باشن و سخت نگیرن ولی اکثرا همه همینیم

من سر دختر اولم همینطور بودم یه دوره دیگه وقتی دو سه سالش بود اینقدر زیاد شده بود که یک ثانیه از ترس اینکه بلایی سرش نیاد تنهاش نمیذاشتم یا پیش کسی یا سوار ماشین میشدم از ترسم که بلایی سرش نیاد تا برسیم مقصد میمردم و زنده میشدم بعد رفتم پیش روانپزشک بهم یه دوره سه ماهه دارو داد خوب خوب شدم الان سر بچه دومم اصلا اونطوری نیستم بچه اولم آزادتره

نه عزیزم اینی که گفتی به شدت منم...متاسفانه خوب نیست ولی دقیقا منم این مشکل و دارم و از وقتی مادر شدم از وزن قبلیمم حتی کمتر شدم بس که کل زندگیم شد خواب خوراک و نیازهای بچم کلا خودمو فراموش کردم و احساس فرسودگی میکنم...دلم میخواد خودم تغییر بدم اما نمیتونم نویان شده تمام دغدغه من انگار وجود ندارم خودم همه چی برای اون میخوام و به شدت مشکلات مربوط به بچه داری روانم و بهم میریزه..فک کنم چون شخصیت ایده آل گراست اینطوریم چون تو امر همسر داری هم همینطوری هستم

عزیزم منم همینطورم اصلا طاقتم خیلی کمه ، ان شاالله دیگه پسرت مریض نشه

منم همینطورم😔

الهی فدات...چی شده بیمارستانه

اره عزیزم منم فرهانو که دیروز از بیمارستان مرخص کردیم کل تایمی ک اونجا بودم یه ثانیه چشم رو ناونستم ببندم ک باید حواسم به هوشیاری بچم یا قطع نشدن سرمش و اسهالی و استفراغش میبود مامانم کمکم بود اما بهم گفتن برو خونه یکم جون بگیری دوساعت بخواب بخدا نتونستم بخوابم خیلی گریه کردم بچم زجر کشید انقد سوراخ سوراخش کردن 24 ساعت بیشتر بهش سرم وصل بود با کلی امپول😭😭😭😭انقد چیزی نخوردمو نخوابیدم تا دیشب ک خودمم گرفتم مریض شدم با سوهرم رفتم درمانگاه با سرم و امپول بهتر شدم باز اومدم خونه اسهال و استفراغ ک هنوز کامل خوب نشدیم😔😔😔😭😭😭😭😭

دورت بگردم

گلم این مدت فشار زیاد روت بوده ژیوان زیادی مریض شده توام اذیت شدی .ان شاالله گل پسر نازمون هیچوقت مریض نشه و سالم و سلامت باشه توام خودت رو سرگرم کن آهنگ بزار تا آروم بشی باهاش بازی کن خیلی حالت بهتر میشه

تنهانیستی منم همینم انقدگریه میکنم حتی یه لقمه ام نمیتونم بخورم انگارسنگ هست توگلوم .ولی خب باید محکم باشیم

سعی کن به خودت سخت نگیری عزیزم
همه مامانا همینطورن
اصلا مادر شدن یه جور خیلی خاصیه
ولی خودتو اذیت نکن و قوی باش

نه عزیزم اینجوری باخودت رفتارنکن کوچولوت به مادر قوی وپرانرژی وشادنیازداره چرا انقدرخودتو هی اذیت میکنی بچه مریض میشه خب عیب نداره عزیزم خوب میشه دیگه سرماخوردگی بچه که نباید انقدرررر خودتو داغون کنه خوب میشه یه دوره هست وخوب میشه انقدررر بچه بزرگ کردن دردسر وغصه داره که دیگه نباید واسه این چیزا ناراحت بود وغصه خورد ۰