از وقتی پسرم بدنیا اومده دارم بدترین و سخت‌ترین روزای عمرم رو تجربه میکنم
و بدترینش اینه که حس میکنم اصلا مامان خوبی برای پسرم نیستم
قدر لحظه هایی که کنار بچه هاتون هستین بدونین
تو ۲۰ روزگیش یه هفته بیمارستان بودم ندیدمش و الان بخاطر درمانم مجبورم مرتب بسپارم به بقیه و استرس و نگرانی و احساس اینکه بهم نیاز داره اما نیستم دیونه کننده س

عب نداره عزیزم توکل کن اول بخدا دوم به امام حسین انشاالله هر چه زودتر خوب بشی خیلی نگران بچت نباش اون فعلا کوچیک اونقدر وجود شمارو حس نمیکنه ک اذیت بشه راجب خودتم عذاب وجدان نداشته باش چون بیماری دست خودت ک نیست این روزاهم تموم میشه

در اینکه شرایط شما خیلی سختتر از ما هست شکی نیست ... ولی الهی سختی هات زود تموم بشه و به شادی ختم بشه ... و الهی برای همه سختی ها ختم به شادی بشه😔

ببخشید مریضیتون چیه؟