سلام دیشب تو مراسم یه خانمه بچش ۲سال،۲سال و نیم بود هنوز پوشک داشت خودشو اینور اونور میکرد گریه میکرد مامانه هم خونسرد باهاش صحبت میکرد موقع سفره انداختن هم اومد توی سفره باز گریه میکرد شال مامانشو می‌کشید یا یه خانمه دیگه با حوصله به بچش غذا میداد با خودم گفتم اینا هم مادرن منم مادرم من از دست این بچه که هنوز هیچی متوجه نیس گاهی عصبانی میشم حرص میخورم فقط میتونه با گریه خواستش رو بگه اونوقت اینا با بچه هاشون با حوصله رفتار میکنن،یا با خودم میگم این بچه از گوشت و خون خودمه ۹ ماه تو شکم من پرورش پیداکرده چرا باید افسردگی بگیرم چرا برای اینا اتفاق نیفتاده؟ امروز فقط درخواستم از باب الحوائج این بود که حوصله ام زیاد بشه صبرم زیاد بشه بتونم رو اعصابم مسلط باشم واقعا یه وقتا که عصبی میشم بعدش عذاب وجدان بدی میگیرم

من جدیدا عررر بزنه هم دیگه نگاش نمیکنم
چون دارن بزرگ میشن واکنش نشون بدی باختی باید یاد بگیرن دیگه بفهمونن نه که فقط گریه کنن
میارم چندتا وسیله که دوست داره میریزم جلوش یکم گریه میکنه بعد اروم میشه

سنگ نیستم ولی واقعا بعضی گریه هاش الکی شده

خب بچت هنوز خیلی کوچولوعه... بعضی بچه ها هم توی شلوغی بیشتر اذیت میکنن و یجورایی کلافه میشه

منم واقعا بی اعصابم

عزیزم بهت حق میدم گلی🩷😘 روز به روز که کوچولوت بزرگ‌تر بشه حال خودتم بهتر میشه اتفاقا دردسر بچه کوچیک بیشتره چون به قول خودت نمیدونی چی میخواد
انشاالله به حق این روزهای عزیز حال شما هم خوب میشه

بخدا همونا هم این دوران رو رد کردن
برا ماهم میگذره بچه تا دوسالگی سخته ب نظرم بعدش که حرف میفهمن یا میتونن حرف بزنن خیلی راحت تر میشه

دیشب با بچم رفته بودم موکب پیش فامیلای شوهرم بخدا منو به غلط کردن انداخت همه نشستن بچم هی نق و وول میخوره که پاشو بلندم کن راه ببر منم کلا یه ساعتتونستم بشینم ولی کلافه شده بودم هرکی میدید میگفت واسه دندونه فکر کنم که یه جا واینمیسته

ناراحت نباش پیش میاد ماهنوز اوله راهیم آروم آروم هم پوست مون کلفت میشه هم یاد میگیریم چیکار کنیم هم صبور میشیم

انشالله خدا ب همه مادرا صبرو حوصله زیاد بده منم گاهی پشیمون میشم چرا یه جاهایی اروم تر یا مهربون تر نبودم خب ماهم ادمیم و خسته میشیم و این چیز کاملا طبیعیه