من اصلا دوست ندارم دخترم بره خونه مادر شوهرم اینا من خودم الان ۵ ساله که پا نذاشتم خونشون نمیرم کلا تا دم در حیاط میرم اونم اگه گیر پسر ۴ سالم باشم وقتی میره اونجا حالا نوبت دخترمه که تربیت اینم خراب بشه هی مبرنش دوست ندارم برم خونشون دلمم نمیخواد دخترم تنهایی بره کاش خونمون تو کوه بود ولی نزدیک مادر شوهرم اینا نبودم دیگه خیته شدم از بس تو فکر این چیزام من الان باید تمرکزم به اینده بچه هام باشه نه اینا در قفله درو باز میکنن میان داخل از دیوار ظهرا خوابیم نمیگن بچه کوچیک داریم خوابیم سه تا چهار دفعه میان کلافم خسته ام شعور ندارن چیکار کنم

قفل خونتون عوض کنین

اخ گفتی
مادرشوهر من نیششو میزنه بعد که میخوایم جوابشو بدیم هی میگه من مریضم من اینم من اونم
توی همه چیز از خورد و خوراکمون بگیر تا لباس پوشیدن منو بچه و کار شوهرمو...همه چیز دخالت میکنه
فقط میخواد حرفه اون باشه
پدر شوهرمم که عین پدرشوهر تو
بخدا نمیدونم چیکار کنم
دارم تحمل میکنم اونم فقط بخاطر اینکه شوهرم پشتمه

بهترین دفاع حمله اس
خیلی خیلی سخته
اما به حرفم عمل کن نتیجه میگیری
ایندفعه تو وقت و بی وقت با بچهات برو
اونم وقتی تایم خواب اوناس یا مثلا موقع ناهار خوردنشون
اینقد برو تا بجای تو اونا اذیت بشن
تضمین میدم دس از سرت بردارن

یه بار اومدن خودت و بزن به خواب در و باز نکن با اگر اومدن بگو تازه خوابم برده بود خیلی خستم دیشب نخوابیدم و فلان شااااید بفهمن

اماااان از ادمای بی ملاحظه و رو مخخخخ

ی حرفی چیزی بپرون

شرایط سختیه ،نمیتونی باهاشون رک حرف بزنی و بگی مزاحم نشن؟

به شوهرت بگو باهاشون اتمام حجت کنه