سلام مامانا دخترم ماه دیگه انشالله میره تو پنج سال .اما وابستگیش به من خیلی زیاده .البته خب منم خودم تو جایی که زندگی میکنم ارتباطاتم کمه از خانواده و فامیل .شوهرمم بخاطر مشغله کاریش نمیتونه زیاد وقت بزاره با بچه حق میدم بهش .منتها دخترمم ازم انتظار بیش از اندازه داره و واقعا افسرده شدم خودم هیچ تفریح و سرگرمی ندارم همش تو خونه ام اما چون دوست ندارم بچم منزوی و غیر اجتماعی بشه سعی میکنم مرتب روزی یکی دو ساعت ببرمش بیرون تابش بدم .تو خونه باهاش نقاشی میکشم و سرگرمش مسکنم همش میگه بیا نی نی بازی کنیم خلاصه که فقط با من وقت میگدرونه من هم واقعا تایم آزادی برا خودم ندارم .هر وقتم بهش میگم مامان خسته شدم نمیتونم بیام باهات بازی کنم همش میزنه زیر گریه و نق و غر وقتی هم میبرمش بیرون تو جمع که میبرمش به خودم میچسبه با هیچ بچه های بازی نمیکنه اصلا انگار بلد نیست شادی و بچگی کنه .چکار کنم خسته شدم .تورو خدا شما بگین چکار میکنید با بچه هاتون

بذارش مهد. خیلی بهتر میشه. دختر منم از صبح تا شب میگفت با من بازی کن. الان صبح میبرمش مهد 4 ساعت بعد میاد خونه خودش تنهایی بازی میکنه عصرم 2 ساعت میبرمش پارک وقتیم برمیگردیم شام میخوره و میخوابه

باید ببری مهد بزاری
بچه باید با هم سن ها وقت بگذرونه
الان بزرگه مهر حتما بنویس پیش یک الآنم ببرش کلاس تابستونی

سلام .ان شاء‌الله درست بشه و خدا یکاری کنه وابستگی کم بشه .
من واقعا شرایط شما ندارم وناراحت شدم براتون.

ولی کلاس ای مت و ورزش و‌‌....ببرش شاید بهتر شده حداقل ی ساعت داخل کلاس با بچها.


ولی بنظرم من از بچگی وابسته نباشن بهتره ..من از بچگی دخترم دست خواهرشوهرم و مامانم و آبجیم میدادم .حتی عمل کردم ی هفته دخترم خونه مامانم موند و....

شرایط منم دقیقا مثل شماست بجز اینکه میگین با بچه ها بازی نمیکنه دختر من کافیه دوستاشو ببینه دیگه گرم بازی با اونا میشه.فقط هم شب که باباش میبرتش شهربازی اونجا میبینن همو و ۲ ساعتی بازی میکنه باهاشون. طول روز پیش خودمه هیچ کدوم از کاراشو خودش نمیکنه حتی آب و غذاشو هم من باید بدم نه قاشق دست میگیره نه حتی لیوانی که دم دستشه بلند میکنه. یه دستمال هم بخواد میگه تو پاشو بیار.منم خیلی کلافه ام اینا باعث شده مدام عصبی باشم دستشویی هم میرم پشت در میمونه یک ریز باهام حرف میزنه حموم برم اینقد ب بهانه های الکی میاد میگه درو باز کن که کفری میشم