خانما بچه هاتون همبازی دارن یا اکثر وقتا خونه تنهان؟ب خاطر تنها بودن بچه ب فکر بچه دوم نیافتادین؟ دختر من خیلی همبازی داره خیلی کم پیش میاد خونه تنها باشه ولی دوست دارم بچه دوم بیارم برا اینده. چون تک فرزندی خیلی سخته. منو داداشم دوتا هستیم ولی دلم مبخواست تعدامون بیشتر بود. با این شرایط گرونی و.. دوتا خوبه. میخواستم زودتر بیارم ولی انقدر دخترم شیطون و شلوغ و لجباز بوده واقعا نمیتونستم.نظر شما چیه؟؟از نطر من تک فرزندی خیلی بده. وقتی بزرگ میشن خیلی حس تنهایی میکنن هر چی دویت و فامیل باشه ولی هیچی باز خواهر با برادر نمیشه.

من تک فرزندم خیلی بده سریع تر یکی براش بیار خودم دوتا دارم خیلی خوبه سرگرمی باهم

تک فرزندی خوب نیست هرچی دوست و آشنا باشه بازم هیچکی مثل برادر یا خواهر نمیشه واسش .یه چالش‌هایی هست که فقط با خواهر برادر تجربه می‌کنه که این تجربه خوبه.. تا دیر نشده یکی بیار ک اختلافشون زیاد نشه

سلام دختر منم تنهاس خیلی از تنهایی اذیت میشه هم بازی نداره و موقع میرفتیم روستا خونه مادرشوهرم انقدر خوشحال میشه ک. همبازی داره و گله می‌کرد ک من خواهر یا برادر ندارم بهام بازی کنه من اقدام کردم الان سه ماه هستم و واقعا تک فرزندی اصلا خوب نیست

دخترمن همسن دختر شماست هیچ دوستیم نداریم یا دورن فامیلم همینطور بچم دوستش تلویزیونه🥹خیلی دلم میخواد یه بچه دیگه بیارم خودشم خیلی میخواد همش میگه آبجی میخوام داداش میخوام ولی خوب تازه کورتاژ شدم و اجازه بارداری ندارم تا یکسال

من تو خانواده پرجمعیت بزرگ شدم خیلی خوبه
خودمم دوست دارم بچه دوم هم بیارم حتی دو قلو لاشه چه عالی چون هيچ کس مثل ی خواهر خوب یا دادش ب داد آدم نمیرسه

برعکس دختر من خیلی دوست داره

فعلا نمیخوام بچه دوم

من خودم تردید دارم واسه بچه دوم

دخترمم اصلا دلش نمیخواد .میگه من بچه دوست ندارم
با این وجود نمیدونم بیارم یا نه.چون خودمم راحت طلبم یکم

بچه هام اختلاف سنشون ساله کلا هم بازی همن

نه من کلا به نظرم بچه بیشتر از یکی خوب نیست پسرم هم اصلا وقت نمیکنه حوصله اش سر بره از بس کلاس های مختلف و جاهای مختلف میبرمش من خودم به شخصه خواهر برادر زیاد دارم ولی بود و نبودشون برای من حداقل فرقی نداره به جاش ولی دوست های خیلی صمیمی و خوبی دارم به شخصه رفاه داشتن و امکانات بچه به نظرم مهمتر تا خواهر برادر البته نظر من و به کسی کاری ندارم چون پرسیدید گفتم

بچه دوم خیلی سخته خیلی ، ولی ارزشش را داذه، چون بچه تنهاس و افسرده ، هزار تا اسباب بازی و پارک و کلاس بازم سرگرم نمیشه وهمیشه بچه در افسوسه و ناراحت....اگه راحت پسند نیستی که ارزشش را داره سختی راتحمل کنی ،چون من خیلی اذیتم ولی بازم خداراشکر میکنم که بزرگترین اسباببازی راخدا به فرزندم داده ،همبازی باخواهرش

از افسردگی و ناراحتی در اومده...
ارزش سختی و تحمل فرزند دوم برا پدر و مادر هست چون سودش به فرزند اولت میرسه

بچه دوم کلا خیلی سخته چه فاصله سنیشون کم باشه چه زیاد چون باید به جفتشون یه اندازه توجه کنی یه اندازه وقت بذاری معمولا بچه ها متوجه این نمیشن که حالا اون یکی کوچیکتره و نیاز به مادر داره متلا من بچه اولم وقتی میدید به کوچیکه غذا میدم انتظار داشت به اونم غذا بدم وقتی میگفتم تو بزرگ شدی خودت بخور میزد زیر گریه که دوست دارم تو بهم غذا بدی این چیزا حالا بازم خودت گیشه خودت ببین چطوری میتونی یا نه

پسرمنم تموم اوقاتش بادخترم بازی میکنه دعوا دارن ولی باهام سرگرم میشن حوصلشون سرنمیره من خودم واقعاخوشحالم بچه هام فاصله سنیشون کمه اوایل خیلی اذیت میشدم چون کوچیک بودن ولی وقتی بزرگتربشن بهم عادت میکنن مامان هم خیالش راحت

اگه شرایطتت جوره بهترین کاره عزیزم