بخدا خسته شدم ناشکری نمیکنم ولی داغون شدم پیر شدم تو شهر غریب جز شوهرم کسیو ندارم دخترم یه ماهی هست به شدت فراوون لج میکنه اصلا گوش حرف نمیده خودمم دیگه تو ماه آخرم نمیتونم ببرمش بیرون آخه برگشتن لج میکنه باید بغلش کنم خیلی لج میکنه با خودم میگم یعنی بخت و اقبالم از خانوادم انقدرباید بد باشه یا اونا انقدر پستن که براشون مهم نیست تو شهر غریب چی میشم بقرآن روانی شدم یه ساعته نشستم دارم گریه میکنم از دست دخترم نشسته نگام میکنه یا بدتر لج میکنه وسیله میزنه تو سرم شایدم لیاقتمه

شاید روش تربیتی خودت اشتباه بوده با یه مشاور کودک صحبت کن ببین رفتار درست مناسب با شرایط دخترت چیه بجای گریه زاری و توقع از دیگران خودتو قوی کن الان مادر دوتا بچه ای خودت خانواده تشکیل دادی نیاز ب کسی نیس ب اون افرادی مثل من فک کن ک کسیو ندارن پدر مادرش فوت شدن تو شهر غریب فقط خودشونن و خودشون قرار نیس تاابد نیرو کمکی بفرستن برات ک بهت سخت نگزره زندگی همینه هرکسی شرایط خاص خودشو داره یخورده واقع بین باش روخودت کار کن تو خودت الان باید تکیه گاه بچه هات باشی هنوز دنبال اینی ک بیان کمکت

سلام عزیزم کجای شیراز هستی

بخاطر جلب توجه اینکارا رو‌میکنه

راهش فقط و فقط محبتو توجهه

سخته ها ولی خودتو کنترل کن تند تند بوسش کن
بلند بگو عشق من کیه
اون که مامانشو دوس داره کیه
براش لاک بزن ،بگو بیا موهات ببندم
بیا قصه بخونم
کتابت بیار رنگ امیزی کنیم
یاااااااا کارای دیگه

وقتی کتکش بزنی داد بزنی اونم بدتر میشه اخه الان سنش اینجوریه وقتی گریه میکنه بشین بغلشکن بگو درکت میکنم منم همسن تو بودم دلم میخواست فلان کار کنم نمیکردم ناراحت میشدم
ولی درست نیس مامانو بزنی
اینجور صحبت کن

عزیزم سن لجبازی شونه
خودتم بارداری حساس تر شدی
مخصوصا ماههای آخر آدم خودشم حوصله نداره
ان شاء الله که خدا کمکت کنه، صبورتر باشی

والا منم وضعیتم بدتر از شماست من دوتا پسر دارم یکی هشت ساله و یکی دوسال ودوباره ناخواسته باردارم پسر بزرگم ک فقط لج میکنه مدام باهاش سر کوچه موندن دعوا با داداشش بحث دارم کوچیکه هم فقط خرابکاری میکنه بریز بپاش ی دیقه ی جا بند نیس شوهرمم کارش طوریه نصف شب میاد خونه خانوادم دورن خانواده شوهرمم ک تا دعوت نکنم اصلا نمیان سربزنن بهمون بعضی وقتا میگم دیگه اصلا نمیتونم ادامه بدم

عزیزم🥺🥺منم تو شهر غریبم
تنهام
نگران نباش خدا بزرگه

نه ‌ کلا بخاطر یه بحثهایی نه رفت و آمد دارم نه حتی زنگ و پیام ولی یه وقتا مادر شوهرم یا کسایی که خبر دارن میگن مامانت دلش خیلی سنگه که اصلا سراغی ازت نمیگیره

عزیزم سخته میفهمم باباش کمک نمیکنه نگهش داره
بچت دنیا بیاد ک سخت تر میشه همیشه باید هواست ب اون باشه

عزیزم چرا این فکرا میکنی؟
تو الان مادر دو تا بچه های لیاقت تو خیلی بیشتر از چیزیه که فک میکنی تنها بودنت رو هم خیلیای دیگه هم دارن الان تو دوره ای هستی که هورمونهات بهم ریخته دو هفته دیگه کوچولوت بدنیا میاد راحت میشی توکل کن به خدا

دخترت چند سالشه؟ من ک شهر غریب نیستم سراغمو نمیگیرن