دوستان یه سوال ولی راستشو بگین
بعداز دنیا اومدن بچه دوم حستون نسبت به بچه اولتون تغیر کرده؟بینشون فرق میزارین

حسم تغییر نکرده ولی اجبارا باید برای دومی توجه و مراقبت بیشتری انجام بدم گاهی عذاب وجدان دارم که برای اولی وقت کم میزارم ...

بله
بیشتر عاشق پسر بزرگم شدم

راستشو بگم اره دومی عزیزتره
حالا شاید چون کوچیک

هیچکی نمیتونه جای بزرگه رو بگیره هیچکییی🥺

من بادختر بزرگم بزرگ شدم.مادر شدم...

من ندارم ولی حس میکنم ده تام بچه بیارم مث پسرم نباشه برام
البته شاید چون تجربه نکردم این حس و

نه اصلا هرکدوم طعم خودشو داره

راستش من جفتشونو یه اندازه دوست دارم و تا الآن کوچیکه به مراقبت بیشتری نیاز داشت الآن خداروشکر جفتشون هم بازی شدن منم مراقبم و تمام سعیم اینه تفاوتی نذارم بینشون ولی بقیه با حرفاشون یا همین تفاوت گذاشتنشون اذیتم میکنن😬😁

من حس میکنم هیچ بچه ای رو مث پسرم نمیتونم دوسش داشته باشم🥲

من ندارم ولی خب کوچیکه مراقبت بیشتری میخاد اما پسرم بچه بزرگمه عزیزه برام

بنظرم بچه اول هیچی دیگس
من تو دلیم هنوز نیومد هیچ حسی هم بهش ندارم بنظرم هیچ بچه ی رو نمیتونم مثل پسرم دوسداشته باشم
بطور عجیبی بهش وابستم عااشقشم
کلا من با بچه دوم مخالف بودم بزور شوهرم بود گفت به بچه دیگه بیاریم

به هیچ وجه فرق نزاشتم تا الان جفتشون یه جورن برام واقعا هر طور فکر میکنم یه اندازه دوستشون دارم

حتی ی درصدتغییرنکرده

ن فرقی نداره

من الان ۳۸ هفته فکر کم گذاشتن واس اولی داره منو میخوره انقد نگرانم

من هیچوقت فکرنمیکردم دیگه بتونم بچه ای رو اینقدر دوس داشته باشم،ولی باهمه وجودم عاشق پسر دومم شدم.مثه عروسک میمونه انقدر نازه شبا کنارم خابیده محو تماشاش میشم بوش میکنم بوسش میکنم قربون صدقش میرم.خیلی باهاش ارامش دارم

ولی چیزی از عشقی که به پسراولم دارم کم نشده هنوزم عاشقشم ولی خب ناخوداگاه شرایط تغییرمیکنه قبلا همه وقتم با اولی بود بیشتر وابستش بودم الان همش باید به دومی رسیدگی کنم به اون وابسته تر شدم

نههه
بزرگه یه چیز دیگس

نه فرقی ندارن